Робэртсан Дэйвіс

Робэртсан Дэ́йвіс (28 жніўня 1913 — 2 сьнежня 1994) — канадзкі драматург, сцэнарыст, крытык і журналіст. Лічыцца адным з найпапулярнейшых аўтараў у Канадзе.

Робэртсан Дэйвіс
Robertson Davies
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	William Robertson Davies
Псэўданімы	Сэмюэль Мэрчбэнкс (Samuel Marchbanks)
Нарадзіўся	28 жніўня 1913(1913-08-28)[1][2][3][…] Thamesville[d], Антарыё[4]
Памёр	2 сьнежня 1995(1995-12-02)[2][3][5][…] (82 гады) Orangeville[d], Dufferin County[d], Антарыё, Канада[4]
Сужэнец	Брэнда Дэйвіс[d][6]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	празаік, драматург, крытык, журналіст
Гады творчасьці	1939—1994
Жанр	публіцыстыка, раман, сцэнары
Мова	ангельская[7]
Дэбют	1939
Значныя творы	«Дэптфардзкая трылёгія»
Узнагароды	прэмія Молсана[d] (1988) Прэмія генэрал-губэрнатара за ангельскамоўны твор[d] (1972) сябра Каралеўскага таварыства Канады[d] сябра Каралеўскага літаратурнага таварыства[d] ганаровы доктар Манітобскага ўнівэрсытэту[d] мэдаль Лорна Пірса[d] (1961) Stephen Leacock Memorial Medal for Humour[d] (1950) Toronto Book Awards[d] (1982) World Fantasy Award for Best Collection[d] (1984)
Робэртсан Дэйвіс у Вікісховішчы

Жыцьцяпіс

Робэртсан Дэйвіс нарадзіўся ў невялікім мястэчку Тэмсвіл. Ягоны бацька валодаў мясцовай газэтай. Абодва бацькі вельмі любілі чытаць, гэтую звычку ў іх пераняў малы Робэртсан. Вучыўся будучы пісьменьнік у прыватнай школе-пансыёне для хлапчукоў Upper Canada College, потым — ва ўнівэрсытэце Кінгстану і ў Баліёльскім каледжы Оксфарду (Ангельшчына).

У 1939 годзе зьявілася першая публікацыя — «Shakespeare’s Boy Actors».

Па вяртаньні ў Канаду ў 1940 годзе ён становіцца літаратурным рэдактарам часопісу «Saturday Night» ды выдаўцом газэты «The Peterborough Examiner» (Пітэрбаро).

У 1951 годзе выходзіць першы буйны раман — «Tempest-Tost». З 1960 па 1981 гады ён выкладаў у Трыніці каледжы ўнівэрсытэту Таронта, ад 1963 году — рэктар Мэсі каледжу.

Найвялікшую вядомасьць Робэртсан Дэйвіс атрымаў пасьля выхаду філязофска-магічнае «Дэптфардзкае трылёгіі» (раманы «Пяты пэрсанаж», 1970; «Мантыкора», 1972; «Сьвет цудаў», 1975).

У 1980-х піша яшчэ адную трылёгію — «Корніскую трылёгію» (раманы «Мяцежныя анёлы» (The Rebel Angels), 1970; «Што ў костках закладзена» (What’s Bred in the Bone), 1985; «Ліра Арфэя» (The Lyre of Orpheus), 1989). Першы зь іх, разам з «Дэптфардзкае трылёгіяй», быў уключаны ў знакаміты літаратурны «Заходні канон» крытыка Гаральда Блума. Два апошнія раманы Дэйвіса — «Murther and Walking Spirits» (1991, гісторыя, якую распавёў прывід забітага чалавека) ды «The Cunning Man» (1994) — таксама мелі посьпех, але скончыць сваю чацьвертую трылёгію пісьменьнік не пасьпеў.