Рудальф Крыстаф Ойкен

Ру́дальф Кры́стаф О́йкен (па-нямецку: Rudolf Christoph Eucken; 5 студзеня 1846, Аўрых, Правінцыя Гановэр — 15 верасьня 1926, Ена) — нямецкі пісьменьнік і філёзаф. Ляўрэат Нобэлеўскай прэміі па літаратуры (1908). Прэмія прысуджана «ў прызнаньне сур’ёзных пошукаў ісьціны, пранікальнай моцы думкі, шырокага дыяпазону бачаньня, сардэчнасьці і сілы адлюстраваньня, зь якімі ў шматлікіх працах ён абараняе і разьвівае ідэалістычную філязофію жыцьця»^[9].

Рудальф Крыстаф Ойкен
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	5 студзеня 1846(1846-01-05)[1][2][3][…] Аўрых[d], Ніжняя Саксонія, Нямеччына[4]
Памёр	15 верасьня 1926(1926-09-15)[5][6][7] (80 гадоў) Ена, Турынгія[d], Нямецкі райх[d][4]
Пахаваны	Aurich Stadtfriedhof[d]
Сужэнец	Irene Eucken[d]
Дзеці	Вальтэр Ойкен[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	філёзаф, пісьменьнік, прафэсар унівэрсытэту, празаік
Мова	нямецкая[8]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1908)
Подпіс
Рудальф Крыстаф Ойкен у Вікісховішчы

5 студзеня 1916 году з нагоды гадавіны свайго нараджэньня стаў Ганаровым грамадзянінам гораду Ена. Прафэсар філязофіі Енскага ўнівэрсытэту з 1874 году.