Руднікі (Віленскі павет)

Руднікі (лет. Rūdninkai) — вёска ў Летуве, на рацэ Мерачанцы. Уваходзяць у склад Яшунскага староства Салечніцкага раёну Віленскага павету. Насельніцтва на 2001 год — 492 чалавекі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Руднікі.

Руднікі лац. Rudniki
лет. Rūdninkai
Касьцёл
Краіна:	Летува
Павет:	Віленскі
Раён:	Салечніцкі
Насельніцтва:	492 чал. (2011)
Часавы пас:	UTC+2
летні час:	UTC+3
Геаграфічныя каардынаты:	54°22′0″ пн. ш. 25°11′0″ у. д.
Руднікі на мапе Летувы Руднікі
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Руднікі — даўняе мястэчка гістарычнай Троччыны, на этнічнай тэрыторыі беларусаў.

Назва

Тапонім Руднікі ўтварыўся ад слова «рудня» — 'прадпрыемства, якое вырабляе жалеза з руды'^[1].

Гісторыя

Касьцёл, 1905 г.

Вялікае Княства Літоўскае

Упершыню Руднікі ўпамінаюцца ў XV ст. У гэты час яны ўваходзілі ў склад Троцкага павету Троцкага ваяводзтва.

У 1511 годзе ў Рудніках збудавалі касьцёл.

Пад уладай Расейскай імпэрыі

У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795 год) Руднікі апынуліся ў складзе Расейскай імпэрыі, у Троцкім павеце Віленскай губэрні. На 1866 год у мястэчку было 15 будынкаў.

За часамі Першай сусьветнай вайны ў 1915 годзе Руднікі занялі войскі Нямецкай імпэрыі

Найноўшы час

25 сакавіка 1918 году згодна з Трэцяй Устаўной граматай Руднікі абвяшчаліся часткай Беларускай Народнай Рэспублікі^[2]. У 1920 годзе мястэчка апынулася ў складзе Сярэдняй Літвы, у 1922 годзе — у складзе міжваеннай Польскай Рэспублікі.

З пачаткам Другой сусьветнай вайны ў верасьні 1939 году савецкія войскі занялі Руднікі, а ўлады СССР перадалі мястэчка Летуве. У чэрвені 1941 — ліпені 1944 году Руднікі знаходзіліся пад акупацыяй Трэцяга Райху.

Насельніцтва

Дэмаграфія

• XIX стагодзьдзе: 1866 год — 160 чал., зь 150 каталікоў і 10 юдэяў; 1881 год — 210 чал.^[3]
• XXI стагодзьдзе: 2001 год — 492 чал.

Турыстычная інфармацыя

Славутасьці

• Касьцёл Найсьвяцейшай Тройцы (1884)