Рэм Салавухін

Рэм Іва́навіч Салаву́хін (19 лістапада 1930, Гусь-Хрустальны — 6 студзеня 1988, Менск) — савецкі навуковец у галіне фізыкі й мэханікі, чалец-карэспандэнт АН СССР (1968), акадэмік АН БССР (1977).

Рэм Салавухін
Дата нараджэньня	19 лістапада 1930(1930-11-19)[1]
Месца нараджэньня	Гусь-Хрустальны, Іванаўская Прамысловая вобласьць[d], РСФСР, СССР[1]
Дата сьмерці	6 студзеня 1988(1988-01-06) (57 гадоў)
Месца сьмерці	Менск, БССР, СССР
Месца вучобы	фізычны факультэт МДУ[d] (1953)
Занятак	фізык, прафэсар унівэрсытэту
Навуковая сфэра	мэханіка, дастасоўная мэханіка[d][2], ядзерная фізыка[2], кінэтыка[d][2] і thermomechanics[d][2]
Месца працы	Энэргетычны інстытут імя Крыжаноўскага[d] Маскоўскі фізыка-тэхнічны інстытут[d] Інстытут гідрадынамікі імя Лаўрэнцева СА РАН[d] Інстытут ядзернай фізыкі СА РАН[d] Інстытут тэарэтычнай і дастасоўнай мэханікі імя Хрысьціяновіча СА РАН[d] Новасыбірскі дзяржаўны ўнівэрсытэт[d] БДУ Інстытут цепла- і масаабмену
Сябра ў	Акадэмія навук СССР[d]
Навуковая ступень	доктар фізыка-матэматычных навук[d] (1964)
Навуковы кіраўнік	Аляксандр Прадвадзіцелеў[d]
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 19 лістапада 1930 году ў горадзе Гусь-Хрустальны.

1953 — скончыў фізычны факультэт Маскоўскага дзяржаўнага ўнівэрсытэту (МДУ), катэдру цеплавых і малекулярных зьяваў.

1953—1958 — працаваў у Энэргетычным інстытуце АН СССР.

1958—1959 — працаваў у Маскоўскім фізыка-тэхнічным інстытуце.

З 1959 — працаваў у Сыбірскім аддзяленьні АН СССР.

1959—1967 — працаваў навуковым супрацоўнікам, загадчыкам лябараторыі Інстытуту гідрадынамікі АН СССР.

1968—1971 — працаваў намесьнікам дырэктара Інстытуту ядзернае фізыкі АН СССР.

1971—1976 — працаваў дырэктарам Інстытуту тэарэтычнае і прыкладное мэханікі АН СССР.

З 1976 жыў і працаваў у Менску.

1976—1987 — працаваў дырэктарам Інстытуту цепла- й масаабмену імя А. В. Лыкава АН БССР.^[3]

Навуковая дзейнасьць

Асноўную працу вёў у галіне фізыкі гарэньня й выбуху, высокатэмпэратурнае газавае дынамікі. Шмат увагі надаваў разьвіцьцю й укараненьню ў практыку экспэрымэнту сучасных мэтадаў фізычнае дыягностыкі газадынамічных працэсаў і цепламасаабмену, вылічальнае тэхнікі, сродкаў аўтаматызацыі. Зрабіў вялікі ўнёсак у разьвіцьцё міжнароднага навуковага супрацоўніцтва па праблемах фізыкі гарэньня й выбуху, цепла- й масапераноса, фізыкі плязмы, энэргетыкі й машынабудаваньня.^[3]

Ушанаваньне памяці

Міжнародны інстытут дынамікі выбуху й рэагуючых сыстэмаў з 1989 году прысуджае прэміі імя Р. І. Салавухіна «Залатыя рукі» за лепшую экспэрымэнтальную працу.^[4]

У гонар навукоўцы праведзена некалькі міжнародных форумаў у Менску.^[3]

Бібліяграфія

• Методы скоростных измерений в газодинамике и физике плазмы / Ю. Е. Нестерихин, Р. И. Солоухин. — М. : Наука, 1967.
• Оптические характеристики водородной плазмы / Р. И. Солоухин, Ю. А. Якоби, А. В. Комин. — Новосибирск : Наука, 1973.
• Сверхзвуковые двухфазные течения в условиях скоростной неравновесности частиц / Яненко Н. Н., Солоухин Р. И., Папырин А. Н., Фомин В. М.; отв. ред. В. Е. Накоряков. — Новосибирск : Наука. Сиб. отд-ние, 1980. — 159 с.
• Диагностика неравновесных состояний в молекулярных лазерах / О. В. Ачасов, Н. Н. Кудрявцев, С. С. Новиков, Р. И. Солоухин, Н. А. Фомин — Мн. : Наука и техника, 1985. — 208 с.