Сабор Сьвятога Мікалая (Слуцак)

Царква саборная Сьвятога Мікалая, вядомая як Зялёны сабор^[1] — помнік гісторыі канца XIX стагодзьдзя (мураўёўка) у Слуцку. Знаходзілася ў Старым Месьце, на Замкавай Горцы. Твор архітэктуры расейскай эклектыкі. У 1934 годзе савецкія ўлады зьнішчылі сабор.

Помнік гісторыі
Сабор Сьвятога Мікалая
Сабор Сьвятога Мікалая
Краіна	Беларусь
Места	Слуцак
Каардынаты	53°01′41″ пн. ш. 27°33′20″ у. д.
Канфэсія	праваслаўе
Сабор Сьвятога Мікалая на мапе Беларусі Сабор Сьвятога Мікалая
Сабор Сьвятога Мікалая на Вікісховішчы

Гісторыя

Мураваную саборную царкву Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы) у Слуцку збудавалі ў 1885—1889 гадох. Праект падрыхтавалі ў майстэрні эпархіальнага архітэктара.

У 1933 годзе царкву зачынілі савецкія ўлады, якія ўлетку 1934 году зьнішчылі яе будынак. Неўзабаве на падмурках царквы збудавалі Дом культуры^[2].

Архітэктура

Прыклад расейска-бізантыйскага кірунку эклектычнай царкоўнай архітэктуры Расейскай імпэрыі. Гэта быў крыжова-купальны храм: да галоўнага кубападобнага аб’ёму далучаліся пакрытыя цыліндрычнымі скляпеньнямі бабінец, два бакавыя прыдзелы і паўкруглая ў пляне апсыда. Чацьвярык галоўнага аб’ёму праз паступовы зрэз вуглоў ператвараўся ў шматгранны сьветлавы барабан, накрыты паўсфэрычным гранёным купалам. Галоўнай восьсю далучалася купальная 3-ярусная званіца: завершаны васьмерыком чацьвярык з зрэзанымі вугламі на чацьвярыку. У ніжнім ярусе званіцы быў аркавы ўваходны праём, да якога вялі прыступкі. Таксама існавалі два бакавыя ўваходы ў прыдзелах. Да апсыды з бакоў далучаліся два невялікія аб’ёмы рызьніцы і панамарні. Чырвоны колер сьценаў будынка спалучаўся з атынкаванымі і пабеленымі дэталямі: паскамі, сандрыкамі, паўкалёнамі ды іншым. Дах і купалы мелі зялёную афарбоўку, а крыжы былі пазалочанымі.

Унутраная прастора мела манумэнтальную размалёўку, цэнтральны купал аздабляўся выявай Сьвятога Мікалая^[3].

Галерэя

• Гістарычныя здымкі
• 
  1905 г.
• 
  1910 г.
• 
  да 1918 г.