Станіслаў Растоўскі

Станіслаў Растоўскі (13 лістапада 1711 — 7 лютага 1784, Полацак) — езуіцкі гісторык.

Станіслаў Растоўскі
Дата нараджэньня	13 лістапада 1711(1711-11-13)[1][2][3]
Месца нараджэньня	Упіта[d], Упіцкі павет, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае[2]
Дата сьмерці	7 лютага 1784(1784-02-07)[1][2] (72 гады)
Месца сьмерці	Полацак, Полацкая губэрня, Расейская імпэрыя[1][2]
Месца вучобы	Слуцкі езуіцкі калегіюм[d] Акадэмія і ўнівэрсытэт віленскага таварыства Езуса[d]
Занятак	каталіцкі сьвятар, гісторык царквы
Месца працы	Гарадзенскі езуіцкі калегіюм Пінскі езуіцкі калегіум[d]

Біяграфія

Вучыўся ў Слуцку (1729—1730) ды Вільні (1730—1732); выкладаў у Горадні (1732—1733) ды Пінску (1734—1735). Напісаў гісторыю езуітаў у Літоўскай правінцыі — Lithuaniearum Societatbs Jesu historiarum provincialium pars prima (Вільня, 1768).