Сяргей Гімаеў

Сярге́й Наі́левіч Гіма́еў (1 студзеня 1955 году, Пружаны, Берасьцейская вобласьць, Беларуская ССР, СССР — 18 сакавіка 2017 году, Тула, Расея) — савецкі хакеіст, Заслужаны трэнэр Расеі, спартовы камэнтатар.

Сяргей Гімаеў
Рост	194 см
Вага	100 кг
Пазыцыя	абаронца
Грамадзянства	СССР/Расея
Дата нараджэньня	1 студзеня 1955
Месца нараджэньня	Пружаны, Берасьцейская вобласьць
Дата сьмерці	18 сакавіка 2017 (62 гады)
Месца сьмерці	Тула, Расея
Клюб	СКА (Куйбышаў) (1974—1976) ЦСКА Масква (1976—1985) СКА Ленінград (1985—1986)
Гульнявая кар’ера	1974—1986

Жыцьцяпіс

Бацька — Наіль Зямгутдынавіч Гімаеў — нарадзіўся ў вёсцы Какрыбашава Туймазінскага раёну Башкірскай АССР. Па прафэсіі — вайсковы пілёт, удзельнічаў у Вялікай Айчыннай вайне. Пасьля служыў ва Ўкраіне, дзе пазнаёміўся з жонкай. Неўзабаве авіяполк Наіля Гімаева пераехаў у Польшчу, дзе ў маладой сям’і нарадзілася дачка; пасьля пераезду ў Беларусь нарадзіўся Сяргей. Пазьней сям’я жыла на Камчатцы. Па скарачэньні авіяцыі ў 1961 року і дэмабілізацыі бацькі сям’я пераехала жыць ва Ўфу.

Сяргей рос спартовым дзіцем, займаўся рознымі відамі спорту, аднак найболей захапіўся хакеем з шайбай, якім пачаў займацца ў 11-гадовым узросьце. Трэніраваўся ў школе ХК «Салавата Юлаева», прайшоў шлях ад юнацкай каманды да дарослай. Адначасна вучыўся на вечаровым аддзяленьні Авіяцыйнага інстытуту.

Вайсковую службу праходзіў у Арэнбурскай вобласьці, але ўжо празь месяц пераведзены ў клюб СКА (Куйбышаў), дзе правёў 2 гады. Пасьля пасьпяховага выступу на турніры ўзброеных сілаў у клюб прыйшла тэлефанаграма з ЦСКА з патрабаваньнем камандзіраваць гульца ў Маскву.

З сэзону 1976/1977 выступаў за армейцаў Масквы. Заваяваў мноства тытулаў, быў у складзе зборнай СССР. Завяршыў кар’еру пасьля сэзону 1985/86 ў СКА Ленінград. Агулам у чэмпіянатах СССР згуляў 305 матчаў і забіў 45 галоў.

Па завяршэньні гульнявое кар’еры скончыў пэдагагічны інстытут у Маскве, працаваў дзіцячым трэнэрам і дырэктарам хакейнай спартовай школы ЦСКА цягам 14 рокаў^[1], гуляў у вэтэранскай камандзе «Легенды хакею СССР».

З 1986 працаваў таксама трэнэрам зь юнацкімі зборнымі 1972 і 1973 рокаў нараджэньня. Дапамагаў Уладзімеру Шадрыну з камандай 1978 року нараджэньня, якая стала чэмпіёнам Эўропы. У гэтай зборнай гулялі дзевяць выхаванцаў Сяргея Гімаева.

Апошнім часам працаваў хакейным экспэртам і камэнтатарам на тэлеканалах «Расея 2» і «Спорт 1», працягваў выступаць у вэтэранскіх турнірах у складзе ХК «Легенды хакею СССР»^[2]. Сканаў падчас хакейнага матчу^[3].

Дасягненьні

• Шматразовы чэмпіён СССР — 1978—1985
• Уладальнік Кубку СССР 1977, 1979
• Шматразовы ўладальнік Кубку эўрапейскіх чэмпіёнаў
• У ліку найлепшых абаронцаў чэмпіянату СССР — 1979 (сьпіс 36-ці), 1982, 1983 (сьпіс 34-х).
• Ордэн Пашаны (2003)

Сям’я

З жонкай меў сына і дачку. Сын Сяргей таксама прафэсійны хакеіст, абаронца ЦСКА Масква. Дачка займалася фігурным катаньнем, пражывае ў ЗША.