Сяргей Карніленка

Сярге́й Карніле́нка (нар. 14 чэрвеня 1983 году, Віцебск) — колішні беларускі футбаліст, нападнік. У 2004—2016 гадах правёў у складзе зборнай Беларусі 78 матчаў і забіў у іх 17 галоў. Уваходзіць у Клюб беларускіх бамбардзіраў для футбалістаў, якія забілі 100 і болей галоў на найвышэйшым узроўні^[4]. Цяпер працуе ў структуры расейскага клюбу «Крылы Саветаў».

Сяргей Карніленка
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	14 чэрвеня 1983(1983-06-14)[1][2][3][…] (42 гады) Віцебск, БССР, СССР
Рост	186 см
Вага	90 кг
Пазыцыя	нападнік
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
2000	Віцебск	4 (0)
2001—2003	Дынама Менск	46 (23)
2004	Дынама Кіеў	12 (2)
2005—2008	Дніпро	88 (25)
2008—2009	Том Томск	13 (6)
2009—2011	Зэніт	11 (1)
2010	→ Рубін Казань	8 (3)
2010	→ Том Томск	15 (11)
2011—2019	Крылы Саветаў	190 (54)
2011	→ Блэкпул	6 (0)
Зборныя
2001	Беларусь (да 19)[d]	1 (0)
2003—2005	Беларусь (да 21)	13 (5)
2004—2016	Беларусь	78 (17)

Кар’ера

Клюбная

Пачаў кар’еру ў віцебскім «Лякаматыве-96». Пасьля перабраўся ў менскае «Дынама». У 2003 годзе замацаваўся ў асноўным складзе і стаў найлепшым бамбардзірам чэмпіянату. У сьнежні 2003 году Карніленка быў на праглядзе ў «Штутгарт», дзе на той час гуляў Аляксандар Глеб, але кіраўніцтва нямецкага клюбу адклала рашэньне па гэтым трансфэры да студзеня наступнага году. Гэтым скарысталася ўкраінскае «Дынама», у выніку чаго беларус далучыўся да ўкраінскага клюбу. Ня здолеў замацавацца ў кіеўскім клюбе і за большай гульнявой практыкай перайшоў у днепрапятроўскі «Дняпро», дзе меў нядрэнныя бамбардзірскія паказьнікі.

Карніленка ў складзе «Крылаў Саветаў» у 2011 годзе.

У 2008 годзе ўпершыню апынуўся ў чэмпіянаце Расеі. Спачатку пасьпяхова гуляў за «Том». Гэтак у чэмпіянаце Расеі 2009 году ён стаў найлепшым бамбардзірам каманды, улучыўшы ў брамы супернікаў ў першай частцы сэзону 6 мячоў. Аднак, празь фінансавыя цяжкасьці клюбу, што прывяло да шматмесячнай запазычанасьці ў заробку, Карніленка пастанавіў сабе сысьці з каманды. У выніку быў набыты санкт-пецярбурскім «Зэнітам», які выдаткаваў за гульца 2 млн даляраў^[5]. Некаторы час, праз траўмы асноўных гульцоў, выступаў у якасьці асноўнага нападніка дружыны, пасьля чаго часьцей выпраўляўся ў арэнды ў розныя клюбы. Прынамсі, у першай палове 2011 году пасьпеў згуляць у ангельскай Прэм’ер-лізе за «Блэкпул», які паводле вынікаў сэзону 2010—2011 гадоў страціў месца ў найвышэйшым ангельскім дывізіёне. У жніўні 2011 году прыяднаўся да расейскіх «Крылаў Саветаў» з Самары, зь якімі склаў працоўнае пагадненьне да 2014 году^[6].

У ліпені 2019 году абвесьціў аб завяршэньні кар’еры^[7]. У жніўні вярнуўся ў «Крылы Саветаў» у якасьці трэнэра^[8]. У жніўні 2020 году перайшоў на пасаду спартовага дырэктара клюбу^[9].

У лютым 2021 году быў заяўлены за «Крылы Саветаў» у першынстве ФНЛ, каб згуляць свой разьвітальны матч. 8 траўня 2021 году выйшаў на замену на 82-й хвіліне матчу супраць «Краснадарам-2», а на 84-й хвіліне забіў гол, усталяваўшы канчатковы лік 6:0^[10]. У студзені 2023 году атрымаў трэнэрскую ліцэнзію катэгорыі Pro^[11].

Міжнародная

Гуляў у моладзевай зборнай Беларусі. У нацыянальнай зборнай дэбютаваў 20 жніўня 2003 году ў таварыскім матчы супраць зборнай Ірану. З 2005 году пачаў трывала выступаць у зборнай, у 2009—2010 гадах быў асноўным нападнікам, які выходзіў у стартавым складзе. У 2012 годзе выступаў за алімпійскую зборную Беларусі на Алімпійскіх гульнях у Лёндане, дзе быў асноўным нападнікам. У траўні 2017 году абвесьціў аб завяршэньні кар’еры ў зборнай Беларусі^[12].

Дасягненьні

• Уладальнік Кубка Беларусі: 2003
• Чэмпіён Украіны: 2004
• Удзельнік Алімпійскіх гульняў: 2012