Сяргей Паўлавіч Абламейка

Сяргей Паўлавіч Абламейка (нар. 15 кастрычніка 1962, Менск) — беларускі гісторык, журналіст і пісьменьнік. Доктар гістарычных навук.

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Абламейка.

Сяргей Абламейка лац. Siarhiej Abłamiejka
Дата нараджэньня	1962[1]
Месца нараджэньня	Менск, БССР, СССР
Месца вучобы	гістарычны факультэт БДУ
Занятак	журналіст, гісторык, публіцыст, пісьменьнік, радыёвядучы
Навуковая сфэра	Гісторыя
Месца працы	Радыё Свабода
Сябра ў	Талака
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук[d]
Узнагароды	Літаратурная прэмія імя Ежы Гедройца

Біяграфія

Скончыў гістарычны факультэт БДУ і дактарантуру Каталіцкага ўнівэрсытэту ў Любліне. Быў работнікам на МАЗе, выкладаў гісторыю ў школе, працаваў у Беларускім дзяржаўным музэі народнай архітэктуры і побыту і ў Нацыянальным навукова-дасьледчым цэнтры імя Францішка Скарыны. Быў актывістам «Талакі» і іншых нефармальных моладзевых аб’яднаньняў.

У 1990 годзе стаў адным з стваральнікаў часопісу «Унія» і ініцыятарам аднаўленьня Беларускай грэцка-каталіцкай царквы. Быў першым кіраўніком грэцка-каталіцкай парафіяльнай супольнасьці ў Менску^[2].

З 1990 году — карэспандэнт Радыё Свабода ў Менску. З 1995 году жыве ў Празе і працуе ў Радыё Свабода.

Сябра Рады БНР.

Навуковая і творчая дзейнасьць

Аўтар цыклаў гістарычных і культуралагічных перадачаў «Terra Incognita» і «Беларускія раздарожжы», шматгадовы аўтар перадачы «Сымбаль Веры» на Радыё Свабода^[3].

Падкрэсьлівае, што «беларусы не павінны баяцца тэрміну „рускі“ ў розных гістарычных прыкладаньнях, і, адначасна, не павінны забывацца на этнонім (і палітонім) „ліцьвіны“. Гэта дзьве складовыя часткі сучаснай беларускай ідэнтычнасьці, важныя гістарычныя маркеры этнічнага разьвіцьця нашага народу»^[4].

Зьвяртае ўвагу на тое, што ліцьвінства ня можа быць альтэрнатывай беларускасьці, бо ёсьць яе неад’емнай складовай часткай. Проціпастаўляць іх — значыць дэструктыўна перакручваць рэальную гісторыю і этнагенэз беларусаў^[5].

Узнагароды

У 2018 годзе ўзнагароджаны Мэдалём да стагодзьдзя Беларускай Народнай Рэспублікі^[6].

У 2021 годзе стаў ляўрэатам (трэцяе мейсца) Прэміі Ежы Гедройця^[7] і ляўрэатам Прэміі Францішка Багушэвіча^[8] за кнігу «Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі».

Кнігі

• Мой Картаген. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2015. — ISBN 978-0-929849-72-0
• Дом літаратара. — Мінск: Галіяфы. — С. 200. — ISBN 978-985-7140-09-1
• Нечаканы Скарына. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2018. — ISBN 978-0-929849-10-2
• Каліноўскі і палітычнае нараджэньне Беларусі. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2020. — С. 140 с.: іл.. — ISBN 978-0-929849-77-5
• Невядомы Менск. Гісторыя зьнікненьня. Кніга першая. — Радыё Свабодная Эўропа / Радыё Свабода, 2021. — 476с.:іл. с. — ISBN 978-0-929849-86-7