Узыходжаньне (фільм)

«Узыходжаньне» (па-расейску: Восхождение) — мастацкі фільм паводле аповесьці Васіля Быкава «Сотнікаў».

Узыходжаньне
Восхождение
Жанр	артхаўс[d], драматычны фільм[1], партызанскі фільм[d] і ваенны фільм[1]
Рэжысэр	Ларыса Шапіцька
Сцэнарыст	Ларыса Шапіцька Юры Клепікаў (па аповесьці Васіля Быкава «Сотнікаў»)
У ролях	Уладзімер Гасьцюхін Барыс Плотнікаў
Кампазытар	Альфрэд Шнітке
Апэратар	Уладзімер Чухноў Павал Лебешаў
Вытворчасьць	Масфільм
Распаўсюд	Netflix
Дата выхаду	1976
Працягласьць	106 (111) хвілін
Краіна	СССР
Мова	расейская
Старонка на IMDb

Сюжэт

У фільме паказаная Беларусь узімку 1942 году. Дасьведчаны партызан Рыбак і афіцэр Сотнікаў выпраўляюцца на пошукі харчаваньня для партызанскага атраду. Пасьля сутычкі з паліцаямі яны хаваюцца ў вёсцы, але празь некаторы час іх знаходзяць карнікі. Допыты, катаваньні, страх… Пошукі выйсьця, кампрамісу, угоды з сумленьнем прыводзяць аднаго з герояў фільму да здрады, у той час як іншы мужна ідзе на сьмерць.

Акторы

• Уладзімер Гасьцюхін — Рыбак
• Барыс Плотнікаў — Сотнікаў
• Анатоль Саланіцын — сьледчы Партноў
• Людміла Палякова — Дзямчыха
• Сяргей Якаўлеў — стараста Сыч
• Марыя Вінаградава — старасьціха
  • Ролю Барыса Плотнікава агучвае Аляксандар Дзям’яненка

Узнагароды

• Галоўны прыз Усесаюзнага кінафэстывалю ў Рызе.
• «Залаты мядзьведзь», прэмія FIPRESCI, прэмія экумэнічнага журы Міжнароднага кінафэстывалю ў Заходнім Бэрліне (1977).
• Прыз FIPRESCI Ларысе Шапіцьцы на МКФ ў Бэрліне, 1977^[2]
• Галоўная прэмія і прыз Саюзу кінэматаграфістаў Ларысе Шапіцьцы на Ўсесаюзным кінафэстывалі, 1977
• Прыз «Статуя Свабоды» Ларысе Шапіцька на «Фэстывалі Свабоды» ў Сопаце, 1977
• Дзяржаўная прэмія СССР «За фільмы апошніх гадоў» Уладзімеру Чухнову (пасьмяротна), Ларысе Шапіцька (пасьмяротна), 1979;
• удзел у Праграме «Retrospective» на МКФ у Бэрліне, 1990

Дадатковыя зьвесткі

• Фільм амаль забаранілі да паказу, дапамаглі толькі асабістыя захады першага сакратара ЦК кампартыі Беларусі Пятра Машэрава^[3]. Стужку яшчэ мокрую прывезьлі на асабісты прагляд да Машэрава, якога ледзь намовілі паглядзець «бабскія здымкі». Праз пару хвілінаў Машэраў ня мог ўжо адвесьці позірка. У сярэдзіне фільму былы партызан плакаў не саромеючыся таго, што ў залі прысутнічала ўсё кіраўніцтва рэспублікі.^[4]
• Фільм пад час пракату праглядзела 10,7 млн гледачоў.^[5]
• Фільм здымалі ў Мураме, з удзелам мясцовых жыхароў. Падчас сцэны забойства ў далечыні бачная група лыжнікаў, якія ня ведалі пра здымкі.