Уладзімер Шнэк

Уладзімер Шнэк (23 сакавіка 1927, Менск — 3 лютага 1995, Мэльбурн, Аўстралія; Псэўданімы: Случанскі) — беларускі пісьменьнік, дзеяч беларускай эміграцыі.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Шнэк (неадназначнасьць).

Уладзімер Шнэк
Дата нараджэньня	23 сакавіка 1927(1927-03-23)
Месца нараджэньня	Менск, БССР, СССР
Дата сьмерці	3 лютага 1995(1995-02-03) (67 гадоў)
Месца сьмерці	Мэльбурн, Аўстралія
Месца вучобы	Афіцэрскія курсы БКА Мельбурнскі каралеўскі тэхналагічны інстытут[d]
Занятак	пісьменьнік, грамадзкі дзяяч
Сябра ў	Беларускае аб’яднаньне ў Вікторыі, Беларускі вызвольны рух у Аўстраліі, Беларуская цэнтральная рада і Беларуская краёвая абарона
Бацька	Сьцяпан Шнэк

Сын Сьцяпана Шнэка. Вучыўся ў Менскай афіцэрскай школе Беларускай краёвай абароны. Летам 1944 году пакінуў Беларусь. Па капітуляцыі Нямеччыны жыў у лягерах для перамешчаных асобаў, займаўся скаўтынгам. У 1950 годзе выехаў у Аўстралію, жыў у Мэльбурне.

Прыхільнік Беларускай цэнтральнай рады. З 1956 году старшыня аддзелу Беларускага аб'яднаньня ў штаце Вікторыя. Скончыў мастацкую школу ў Мэльбурне (1961). З 1982 году начальнік краёвага штабу БКА, палкоўнік у структуры гэтай арганізацыі. З 1986 году намесьнік начальніка галоўнага штабу Беларускага вызвольнага фронту. Быў удзельнікам Першага зьезду беларусаў сьвету.

Выдаваў часопіс «На варце» і гумарыстычны дадатак да яго «Ёрш». У 1958 годзе выдаў гістарычны раман «Драбы», за свае грошы апублікаваў паэму Лявона Случаніна «Рагнеда». Падрыхтаваў і выдаў альбом «Беларуская Краёвая Абарона» (1984).