Франсуа Марыяк

Франсуа Марыяк (па-француску: François Mauriac) (11 кастрычніка 1885, Бардо — 1 верасьня 1970, Парыж) — францускі пісьменьнік; чалец Францускай акадэміі (1933); ляўрэат Нобэлеўскай прэміі ў галіне літаратуры (1952); узнагароджаны Вялікім крыжам ордэна Ганаровага легіёна (1958). Адзін з самых буйных каталіцкіх пісьменьнікаў XX стагодзьдзя.

Франсуа Марыяк
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	11 кастрычніка 1885(1885-10-11)[1][2][3][…] Бардо[4][5]
Памёр	1 верасьня 1970(1970-09-01)[4][1][6][…] (84 гады) XVI акруга Парыжу[d], Парыж[7]
Пахаваны	могілкі Вэмару[d]
Сужэнец	Jeanne Mauriac[d]
Дзеці	Claude Mauriac[d], Luce Mauriac[d], Claire Mauriac[d] і Jean Mauriac[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, журналіст, паэт, навэліст, драматург, сцэнарыст, літаратурны крытык, біёграф
Гады творчасьці	1906 — 1970
Жанр	мэмуары[d] і эсэ
Мова	француская мова[8]
Узнагароды	Нобэлеўская прэмія ў галіне літаратуры (1952) Гран-пры Францускай акадэміі за раман[d] (1926) Prix Émile Augier[d] (1938) Grand Prize for the Best Novels of the Half-Century[d]
Подпіс
Франсуа Марыяк у Вікісховішчы

Франсуа Марыяк

На беларускую мову асобныя вершы Ф. Марыяка пераклала Ніна Мацяш^[9], асобныя раманы — Леанід Казыра.

Беларускія пераклады

• Тэрэза Дэскейру. Клубок гадзюк. Мн., 1985