Хуан Гуайдо

Хуан Хэрарда Гуайдо Маркес (па-гішпанску: Juan Gerardo Guaidó Márquez; 28 ліпеня 1983, Ля-Гуайра) — вэнэсуэльскі дзяржаўны дзяяч, палітык, сьпікер парлямэнту краіны. Абвясьціў сябе 23 студзеня 2019 году выканаўцам абавязкаў прэзыдэнта Вэнэсуэлы^[2].

Хуан Гуайдо
па-гішпанску: Juan Guaidó
Сьпікер Нацыянальнай асамблеі Вэнэсуэлы[d]
5 студзеня 2019 — 5 студзеня 2023
Папярэднік	Omar Barboza[d]
Наступнік	Луіс Пара[d]
member of the National Assembly of Venezuela[d]
5 студзеня 2016 — 5 студзеня 2021
прэзыдэнт Вэнэсуэлы[d]
23 студзеня 2019 — 5 студзеня 2023
member of the National Assembly of Venezuela[d]
2011 — 2016
Centro de Gobierno[d]
2019 — 2023
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	28 ліпеня 1983(1983-07-28) (41 год) Ля-Гуайра[d], Вэнэсуэла
Партыя	Народная воля[d] (5 студзеня 2020) незалежны палітык[d] Frente Amplio Venezuela Libre[d] Круглы стол дэмакратычнага адзінства[d][1]
Адукацыя	Каталіцкі ўнівэрсытэт Андрэса Бэльё[d] Унівэрсытэт Джорджа Вашынгтона[d]
Сужэнец	Фабіяна Расалес[d]
Дзеці	Міранда Гуайдо Расалес[d]
Подпіс

11 студзеня 2019 году Нацыянальная асамблея прызнала Хуана Гуайдо часовым прэзыдэнтам Вэнэсуэлы і абвесьціла былога прэзыдэнта Нікаляса Мадуру ўзурпатарам. Гэту пастанову прызналі ўрады Аргентыны, Бразыліі, Гватэмалы, Канады, Парагваю, Пэру, Пуэрта-Рыка, ЗША, Чылі, Эквадору, а таксама генэральны сакратар Арганізацыі амэрыканскіх дзяржаваў Люіс Альмагра, але не сама арганізацыя. 23 студзеня 2019 году Гуайдо «прынёс прысягу» на шматтысячным мітынгу ў раёне Чакао ў Каракасе.

Жыцьцяпіс

Паходзіць зь сям’і зь сярэдняй клясы, сын лётчыка і настаўніцы. Старэйшы з шасьці дзяцей. Навучаўся на інжынэра ва ўнівэрсытэце ў Каракасе, затым атрымаў адукацыю ў галіне дзяржаўнага кіраваньня ва ўнівэрсытэце Джорджа Вашынгтона ў сталіцы ЗША і прыватным вэнэсуэльскім Інстытуце пэрспэктыўных дасьледаваньняў дзяржаўнага кіраваньня.

Удзельнічаў у студэнцкіх пратэстах^[3]. У 2009 годзе ён стаў сузаснавальнікам апазыцыйнай левацэнтрысцкай партыі «Народная воля» (Voluntad Popular) поплеч зь вядомым у Вэнэсуэле апазыцыянэрам Леанарда Лёпэсам (якога цяпер называюць мэнтарам Гуайдо)^[4].

У 2015 годзе Гуайдо быў абраны ў Нацыянальную асамблею ад свайго штату^[5].

Патрабаваў пакараньня ўраду Мадуры за парушэньне правоў чалавека, але прапаноўваў амністыю вайскоўцам, якія падтрымліваюць улады. У час пратэстаў 2017 году быў паранены ў шыю паліцэйскай гумовай куляй — застаўся шнар^[6].

5 студзеня 2018 году Гуайдо выбралі старшынём Нацыянальнай асамблеі Вэнэсуэлы — парлямэнту дзяржавы, апазыцыйнага да прэзыдэнта Нікаляса Мадуры. 13 студзеня 2019 году быў затрыманы супрацоўнікамі вэнэсуэльскай спэцслужбы SEBIN, але хутка адпушчаны^[7].

Пасьля таго, як Мадура 10 студзеня правёў чарговую ўласную інаўгурацыю, Гуайдо абвясьціў яго ўзурпатарам (на прэзыдэнцкіх выбарах у траўні 2018 году Мадура па афіцыйных зьвестках атрымаў 68% галасоў выбаршчыкаў пры яўцы толькі 46%. Апазыцыя тыя выбары байкатавала). 11 студзеня 2019 году Нацыянальная асамблея абвясьціла Хуана Гуайдо часовым прэзыдэнтам Вэнэсуэлы.

23 студзеня на масавым мітынгу пратэсту супраць дыктатуры Мадуры й эканамічнага каляпсу Гуайдо прынёс прысягу прэзыдэнта^[8].

Асабістае жыцьцё

Жанаты, выхоўвае дачку.