Шэнгенскае пагадненьне

Шэ́нгенскае пагадне́ньне — пагадненьне аб скасаваньні пашпартнага і мытнага кантролю шэрагу дзяржаў «Эўрапейскага Зьвязу», першапачаткова падпісанае 14 чэрвеня 1985 году пяцьцю эўрапейскімі дзяржавамі (Бэльгіяй, Нідэрляндамі, Люксэмбургам, Францыяй, Нямеччынай) у люксэмбурскай вёсцы Шэнген, адкуль і назва. Уступіла ў сілу 26 сакавіка 1995 году.

Шэнгенскае пагадненьне
Пагадненьне паміж урадамі дзяржаваў эканамічнага зьвязу Бэнэлюкс, Фэдэратыўнай Рэспублікі Нямеччына і Францускай Рэспублікі аб паступовым скасаваньні праверак на агульных граніцах
Шэнгенская зона      Будучыя чальцы
Падпісаная	14 чэрвеня 1985
·  месца	Шэнген, Люксэмбург
Бакі	Бэльгія  Люксэмбург  Нідэрлянды  Нямеччына  Францыя + пазьнейшыя новадалучаныя ўдзельнікі
Месца захаваньня	Урад Вялікага Княства Люксэмбурскага
Мовы	Нідэрляндзкая, нямецкая і француская

Краіны-ўдзельніцы

• 14 чэрвеня 1985 — Бэльгія, Францыя, ФРН, Люксэмбург, Нідэрлянды
• 3 жніўня 1990 — (Аб’яднаньне Нямеччыны уключыла да Шэнгенскай зоны тэрыторыю Заходняй Нямеччыны)
• 27 лістапада 1990 — Італія
• 25 чэрвеня 1992 — Партугалія, Гішпанія
• 6 лістапада 1992 — Грэцыя
• 28 красавіка 1995 — Аўстрыя
• 19 сьнежня 1996 — Данія, Фінляндыя, Ісьляндыя, Нарвэгія, Швэцыя
• 29 траўня 2000 — Ірляндыя, Вялікабрытанія (абедзьве краіны маюць абмежаванае сяброўства)
• 1 траўня 2004 — Чэхія, Эстонія, Вугоршчына, Латвія, Летува, Мальта, Польшча, Славаччына, Славенія
• 12 сьнежня 2008 — Швайцарыя (цалкам — з 29 сакавіка 2009)
• 1 студзеня 2023 — Харватыя^[1]