Элеанора Рузвэлт

Элеано́ра Ру́звэльт (па-ангельску: Eleanor Roosevelt; 1884, Нью-Ёрк, ЗША — 1962, Нью-Ёрк, ЗША) — жонка амэрыканскага прэзыдэнта Франкліна Дэлана Рузэлта (1933—1945). Выступала супраць прымусовай рэпатрыяцыі перамешчаных асобаў у СССР, а таксама і адна з аўтараў Усеагульнай дэклярацыі правоў чалавека.

Элеанора Рузвэлт
Дата нараджэньня	11 кастрычніка 1884(1884-10-11)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Мангэтан, Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША[4][3]
Дата сьмерці	7 лістапада 1962(1962-11-07)[1][5][2][…] (78 гадоў)
Месца сьмерці	Верхні Іст-Сайд[d], Мангэтан, Нью-Ёрк, Нью-Ёрк, ЗША
Прычына сьмерці	сухоты
Месца пахаваньня	[6]
Месца вучобы	Новая школа[d] Allenswood Boarding Academy[d] (1902)
Занятак	дыпляматка, пісьменьніца, аўтабіёграф, палітык, актывіст за права жанчын, журналістка, пацыфістка, праваабаронка, калюмністка
Навуковая сфэра	правы чалавека, палітыка і філянтрапія[d]
Месца працы	Брандэйскі ўнівэрсытэт[d] Арганізацыя Аб’яднаных Нацыяў
Гады дзейнасьці	1952[7]
Сябра ў	Дочкі Амэрыканскай рэвалюцыі[d] і Альфа-Капа-Альфа[d]
Бацька	Эліёт Балак Рузвэлт[d][8][9]
Маці	Гана Гол Рузвэлт[d][8][9]
Дзеці	Эліёт Рузвэлт[d][10][9], Франклін Дэлана Рузвэлт-малодшы[d][9], Джон Асьпінўол Рузвэлт[d][9], Джэймз Рузвэлт[d][10][9], Ганна Рузвэлт Галстэд[d][10][9] і Франклін Дэлана Рузвэлт[d][10][9]
Узнагароды	Прэмія ААН у галіне аховы правоў чалавека[d] (1968) Узнагарода міру імя Гандзі[d] (1960) Нацыянальная жаночая заля славы[d] (1973) Прэмія Нансэна[d] (1954) Deshikottam[d] (1952) ганаровы доктар Утрэхцкага ўнівэрсытэту[d] (1948) ганаровы доктар Брандэйскага ўнівэрсытэту[d] ганаровы доктар Ліёнскага ўніверсітэта[d] (1948)
Подпіс
Элеанора Рузвэлт у Вікісховішчы