Эміль Вэрхарн

Эміль Вэрхарн (па-француску: Émile Verhaeren; 21 траўня 1855, Сінт-Амандс, Антвэрпэн, Бэльгія — 27 лістапада 1916, Руан, Францыя) — бэльгійскі паэт-сымбаліст, драматург, пісаў на францускай мове.

Эміль Вэрхарн
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	21 траўня 1855(1855-05-21)[1][2][3][…] Сынт-Амандс[d], Puurs-Sint-Amands[d], Мэхэлен, Антвэрпэн, Бэльгія[4]
Памёр	27 лістапада 1916(1916-11-27)[5][2][3][…] (61 год) Руан, Францыя[6]
Пахаваны	tomb of Emile Verhaeren and Marthe Verhaeren[d]
Сужэнец	Marthe Massin[d]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	пісьменьнік, паэт, драматург
Гады творчасьці	1875[5] — 1916[5]
Мова	француская мова[7]
Узнагароды	Taylorian Lecture[d]
Подпіс
Эміль Вэрхарн у Вікісховішчы

Беларускія пераклады

Паасобныя вершы на беларускую мову пераклалі Максім Багдановіч^[8], Лявон Баршчэўскі^[9].

Бібліяграфія

Галоўныя зборнікі паэзіі

• Les Flamandes, 1883
• Les Moines, 1886
• Les Soirs, 1887
• Les Débâcles, 1888
• Les Flambeaux noirs, 1891
• Les Apparus dans mes chemins, 1892
• Les Campagnes hallucinées, 1893
• Les Bords de la route, 1895
• Les Villes tentaculaires, 1895
• Les Villages illusoires, 1895
• Les Heures claires, 1896
• Les Visages de la vie, 1899
• Petites Légendes, 1900
• Les Forces tumultueuses, 1902
• Toute la Flandre, 1904-1911
• Les Heures d'après-midi, 1905
• La Multiple Splendeur, 1906
• Les Rythmes souverains, 1910
• Les Heures du soir, 1911
• Les Blés mouvants, 1912
• Les Ailes rouges de la guerre, 1916
• Les Flammes hautes, 1917
• À la vie qui s'éloigne, 1923
• Quelques chansons de village, (пасьмяротна), 1924

Драматургія

• Le cloître (drame en quatre actes).
• Philippe II
• Hélène de Sparte
• Les Aubes

Проза

• Le travailleur étrange, recueil de nouvelles
• Villes meurtries de Belgique. Anvers, Malines et Lierre
• Impressions d'Espagne Ed. Casimiro, (ISBN 9788416868858), 2017.

Пасьмяротныя выданьні

• Les villes à pignons, Éditions Victor Dancette, 1946.
• Belle chair, poèmes d'Émile Verhaeren, Éditions Les Francs Bibliophiles, 1967.