Ягель

Я́гель, або але́невы мо́х (аленеў мох)^[1] — лішайнікі, якімі сілкуюцца паўночныя алені^{[2][3][4][5][6]}. Адзначаны выпадкі зьяданьня паўночнымі аленямі каля 112 відаў лішайнікаў, але кармавое значэньне звычайна маюць да 20 відаў у межах вывучанай часткі арэала паўночнага аленя.

Я́гель
Клядонія аленіная
Клясыфікацыя
Царства	Грыбы
Разьдзел	Аскамікоты
Бінамінальная намэнклятура
Cladina

Найбольшую кармавую каштоўнасьць маюць клядоніі (клядонія аленіная, клядонія зорчатая, клядонія лясная і інш.), цэтрарыі (цэтрарыя ісьляндзкая, цэтрарыя сьнежная) і некаторыя попельнікі (віды Stereocaulon Schreb.). Асноўным кормам аленя ягель бывае толькі ў сьнежныя сэзоны года, калі ўтрыманьне яго ў рацыёне аленя можа даходзіць да 70-80%. Са зьяўленнем на пашах зялёнай расліннасьці спажываньне аленем ягеля скарачаецца. Расьце ягель вельмі павольна: 3-5 мм у год. Для аднаўленьня пашы пасьля выпасу аленяў можа спатрэбіцца некалькі дзесяцігодзьдзяў.

Этымалёгія

У беларускую мову за пасярэдніцтвам расейскай прыйшла назва ягель, якая ў сваю чаргу увайшла ў расейскую мову, верагодна, з карэльскай, альбо фінскай ад саамскага першапачатковага jiegel^[7]. У іншых эўрапейскіх мовах, апроч нацыянальных назваў, набыла папулярнасьць швэдзкая назва ягеля - renlav.