Януш Кішка

Януш Кішка (каля 1568 — 13 студзеня 1654, маёнтак Крывічы Ашмянскага павету) — дзяржаўны і вайсковы дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Ваявода полацкі (1621—1654), гетман польны (1635—1646) і вялікі літоўскі (з 1646). Трымаў Парнаўскае (1610) і Дрыскае (1640) староствы.

Януш Кішка

Януш Кішка
Герб «Дуброва»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1568
Памёр	13 студзеня 1654 Крывічы, Ашмянскі павет, Віленскае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае
Род	Кішкі
Бацькі	Станіслаў III Кішка Альжбета з Сапегаў
Жонка	Крыстына з Друцкіх-Сакалінскіх
Дзейнасьць	дыплямат, палітык

Біяграфія

З магнацкага роду Кішкаў гербу «Дуброва», сын Станіслава, ваяводы амсьціслаўскага, і Альжбеты з Сапегаў. Апошні мужчынскі прадстаўнік роду, меў старэйшага брата Станіслава.

Выхоўваўся ў духу кальвінізму, перайшоў у каталіцтва прыкладна ў 1606. У 1624—1626 навучаўся ў Падуі (Італія).

Удзельнічаў у вайне супраць Швэцыі (1600—1629), служыў пад камандай Яна Караля Хадкевіча. На чале ўласнага атраду браў удзел Кірхгольмскай бітве (1605). Таксама ўдзельнічаў у выправах на Масковію ў 1611 і 1618, Турэччыну — у 1621.

У вайну Маскоўскай дзяржавы з Рэччу Паспалітай бараніў Полацак (1633), вёў баі пад Смаленскам^[1].

Двойчы жаніўся, аднак нашчадкаў не пакінуў.