Станіслаў IV Кішка

Станіслаў Кішка (каля 1577 — 17 лютага 1626) — рэлігійны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Рэфэрэндар вялікі літоўскі (з 1615), біскуп жамойцкі (з 1618).

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Станіслаў Кішка (неадназначнасьць).

Станіслаў Кішка

Дуброва[d]
Герб «Дуброва»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1577
Памёр	17 лютага 1626 Варні, Жамойцкае староства, Вялікае Княства Літоўскае
Пахаваны	Касьцёл Сьвятых Станіслава і Ўладзіслава
Род	Кішкі
Бацькі	Станіслаў III Кішка Альжбета з Сапегаў
Жонка	Соф’я Канстанцыя зь Зяновічаў (роспуст)
Дзейнасьць	каталіцкі сьвятар, каталіцкі біскуп

Біяграфія

З магнацкага роду Кішкаў гербу «Дуброва», сын Станіслава, ваяводы амсьціслаўскага, і Альжбеты з Сапегаў. Меў брата Януша.

Паходзіў з пратэстанцкай радзіны. У маладосьці ажаніўся з Соф’яй Канстанцыяй, дачкой ваяводы берасьцейскага Крыштапа Зяновіча. Аднак каля 1608 узяў роспуст з жонкай (яна потым паўторна выйшла за Аляксандра Слушку), перайшоў у каталіцтва і зрабіўся манахам.

4 красавіка 1615 атрымаў урад рэфэрэндара, а 26 лістапада 1618^[1] — намінацыю на біскупа жамойцкага. Дзяяч Контрарэфармацыі (у ліку вернутых ім у каталіцтва быў і яго глуханямы ад нараджэньня бацька)^[2].