Андрэй Антонаў
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Андрэй Антонаў (Андранік Антанян) (нар. 1974, Дыліжан, Армэнія) — літаратар, перакладчык, фатограф. Увяходзіў у склад саюза беларускіх пісьменьнікаў. З 1993 г. жыве ў Вільні. Друкаваў пераклады, эсэ, рэцэнзіі, артыкулы па гісторыі беларускай літаратуры на старонках «Нашай Нівы», «Дзеяслова», «ARCHE», «Спадчыны», «Зарачанскага Зьвестуна» і інш. Творы перакладзеныя на расейскую мову[1], вугорскую[2]. Сябра Літоўскай асацыяцыі аналягавай фатаграфіі. Амбсадар Рэспублікі Беларусь ад Рэспублікі Зарэчча, пераклаў канстытуцыю Рэспублікі Зарэчча на беларускую мову[3]. Біёграф Ігната Канчэўскага[4].
Remove ads
Публікацыі
- Круглы год: Хоку бел. паэтаў. — Мн.: Літаратура, 1996. — 139 с.
- Антонаў, А. Беларусь і беларусы ў літоўскіх школьных падручніках па гісторыі // Беларускі гістарычны агляд. — 2001. — Т. 8.
- Антонаў А. Аляксандр Ружанцоў: Накіды да біяграфіі // Беларускі гістарычны агляд. — 2009. — Т. 16.
- Антонаў, А. [Рэцэнзія на кнігу: Беларусы ў Літве: учора і сёння / Аляксандр Адамковіч] // Беларускі гістарычны агляд. — 2010. — Т. 17. — С. 359―362.
Remove ads
Крыніцы
Літаратура
Вонкавыя спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads