Андрэй Астроўскі

Андрэй Астроўскі (нар. 13 верасьня 1973 году) — беларускі футбаліст, абаронца. У 1994—2005 гадах правёў 52 матчы ў складзе нацыянальнай зборнай Беларусі, у якіх забіў 1 гол.

Андрэй Астроўскі
Пэрсанальная інфармацыя
Нарадзіўся	13 верасьня 1973(1973-09-13)[1][2][3] (51 год) Пінск, Берасьцейская вобласьць, БССР, СССР
Рост	185 см
Пазыцыя	абаронца
Клюбы
Гады	Клюб	Гульні (галы)¹
1990—1993	Дынама Берасьце	55 (1)
1993—1996	Дынама Менск	95 (10)
1997—2000	Дынама Масква	88 (7)
2000—2002	Макабі Хайфа	54 (1)
2002—2003	Арсэнал Кіеў	39 (3)
2004	Масква[d]	11 (0)
2004—2005	Арсэнал Кіеў	16 (0)
2005—2007	Чарнаморац Адэса	23 (0)
Зборныя
1992—1995	Беларусь (да 21)	13 (0)
1994—2005	Беларусь	52 (1)
Трэнэрскія клюбы
2009—2010	Хваля

Кар’ера

Клюбная

Першы прафэсійны кантракт гулец падпісаў у веку 16 гадоў зь берасьцейскім «Дынама». Ужо на другі год знаходжаньня ў камандзе быў адным з асноўных абаронцаў клюбу. Яго заўважылі трэнэры наймацнейшага клюбу краіны менскага «Дынама». Здолеўшы вытрымаць моцную канкурэнцыю ў абароне менчукоў, Астроўскі на некалькі гадоў стаў асноўным абаронцам каманды, а ў 1994 годзе атрымаў запрашэньне ад нацыянальнай зборнай Беларусі.

Неўзабаве Астроўскі атрымаў прапанову ад расейскага «Дынама», дзе ў першым жа сэзоне ён з камандай здабыў бронзу чэмпіянату Расеі. Адгуляўшы тры сэзоны ў Маскве, футбаліст пераехаў у Ізраіль, дзе за два гады здабыў два тытулы чэмпіёна краіны з хайфаўскага «Макабі». У 2002 годзе атрымаў прапанову ад украінскага «Арсэнала», у якім згуляў тры сэзоны, зь невялікім перапынкам, калі ў пачатку 2004 года зноў паспрабаваў вярнуцца ў чэмпіянат Расеі, падпісаўшы кантракт з «Масквой». У расейскай сталіцы ня даў рады гэтым разам і вярнуўся ў «Арсэнал». Апошнім клюбам у кар’еры Астроўскага быў адэскі «Чарнаморац». У веку 34 гадоў Андрэй быў вымушаны завяршыць кар’еру праз траўму тазасьцегнавай суставы, якую гэтак і не здолеў залекаваць. Разьвітальны матч адбыўся 7 кастрычніка 2007 году ў ягоным родным Пінску паміж мясцовай камандай «Хваля» ды камандай сяброў Астроўскага^[4].

Трэнэрская

У канцы 2009 году ачоліў пінскую «Хваляй». Пасьля сямі месяцаў, праведзеных у клюбе, на ўласнае жаданьне ў сэзоне 2010 году падаў у адстаўку. У 2021 годзе быў ізноў запрошаны ў клюб у якасьці аднаго з трэнэраў^[5].

Дасягненьні

• Чэмпіён Беларусі: 1993, 1994, 1995, 1995-в
• Чэмпіён Ізраілю: 2001, 2002