Андрэй Валовіч (сын Івана)

Андрэй Валовіч (к. 1570, Горадня — 1614, Цытавяны) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Харунжы вялікі літоўскі (1592—1610), староста жамойцкі (з 1610)^[3].

Андрэй Валовіч
лац. Andrej Vałovič

Андрэй Валовіч
Герб «Багорыя»
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	каля 1570 Горадня, Троцкае ваяводзтва, Вялікае Княства Літоўскае
Памёр	1614(1614) Цытавяны, Кельменскі раён, Летува
Пахаваны	Касьцёл Найсьвяцейшай Панны Марыі (Цытавяны)[1][2]
Род	Валовічы
Бацькі	Іван Валовіч Кацярына з Гаслаўскіх

Вікіпэдыя мае артыкулы пра іншых асобаў з прозьвішчам Валовіч.

Валодаў шэрагам маёнткаў на Жамойці (Трушкамі, Платэлямі, Эйгірдзямі), у 1609 набыў Цытавяны.

Біяграфія

З шляхецкага роду Валовічаў гербу «Багорыя», сын Івана і Кацярыны з Гаслаўскіх. Меў братоў Яўстаха, біскупа віленскага, і Паўла, старосту гарадзенскага.

Навучаўся ў Віленскім унівэрсытэце. У 1592—1610 гадох быў харунжым вялікім літоўскім, з 1610 году — староста жамойцкі.

Фундаваў кляштар бэрнардынаў у Цытавянах. У сваім тэстамэнце пакінуў яму значныя сродкі.

Галерэя

• Іканаграфія Андрэя Валовіча
• 
  Невядомы мастак, XVII ст.
• 
  Невядомы мастак, XVII ст.
• 
  Невядомы мастак, XVII ст.