Антоні Вялікі

Антоні Вялікі, вялебны (каля 251, Кома, Эгіпет — 356, Дэйр-Мары) — раньнехрысьціянскі падзьвіжнік і пустэльнік, заснавальнік пустэльнага манаства.

Антоні Вялікі
Дата нараджэньня	251[1][2]
Месца нараджэньня	Coma[d], Эгіпет[3][4]
Дата сьмерці	каля 357[3][4]
Месца сьмерці	Тэбы
Занятак	хрысціянскі манах, анахарэт, пісьменьнік
Антоні Вялікі ў Вікісховішчы

Сьв. Антоні на карціне Сурбарана.

Жыў у ІІІ стагодзьдзі ў Эгіпце. Паходзіў з багатай сям’і, але раздаў сваю маёмасьць бедным і пасяліўся ў пустыні.

Праз пэўны час да яго пачалі далучацца іншыя пустэльнікі. Разам са сьвятым Паўлам Пустэльнікам (Павал Філейскі) распачаў арганізацыю манаскага жыцьця на Усходзе. Памёр, маючы сто гадоў, перад сьмерцю наказаўшы вучням пахаваць яго таемна, каб пазьбегнуць пасьмяротнай агалоскі, аднак адразу пасьля сьмерці яго пачалі называць «Вялікім».

Шанаваньне

Дзень памяці — 17 студзеня ў католікаў і 30 студзеня - у праваслаўных.