Віленскія кансэрватары

Ві́ленскія кансэрва́тары («зубры́», «ві́ленскія зубры́», «крэ́савыя зубры́»; польск. Żubry, Konserwatyści wileńscy, Żubry wileńscy, Żubry Kresowe) — палітычная групоўка канстытуцыйна-манархічнага і кансэрватыўнага характару ў Польшчы ў 1918—1939 гадох.

Рэдактар газэты «Слова» Станіслаў Мацкевіч, які адлюстроўваў погляды «крэсовых зубраў», сьцьвярджаў, што дзяржава ня мае спрыяць беларусізацыі, але ў той жа час адмаўляў у патрэбе перашкаджаць Беларускаму адраджэньню і разьвіцьцю культуры. Пры ўмове знаходжаньня Менску і Магілёва ў складзе Польшчы сьцьвярджаў магчымасьць стварэньня польска-беларускай дзяржаўнасьці. Прапаноўваў не перашкаджаць працэсу асыміляцыі, прыцягваць інвэстыцыі ў край, не адштурхоўваць ад Польшчы беларусаў, настроеных антыбальшавіцкі, і заняць прыхільна-нэўтральную пазыцыю датычна разьвіцьця беларускай культуры і самасьвядомасьці^[1].