Вінцэнт дэ Поль

Вінцэнт дэ Поль (24 красавіка 1581, Пуі, Францыя — 27 верасьня 1660, Парыж) — каталіцкі сьвятар, пакутнік.

Вінцэнт дэ Поль
Сьвяты
Нарадзіўся	24 красавіка 1581[1]
Памёр	27 верасьня 1660(1660-09-27)[2][3][4][…] (79 гадоў)
Дзень памяці	27 верасьня[5]
Вінцэнт дэ Поль у Вікісховішчы

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Поль.

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Сьвяты Вінцэнт.

Жыцьцяпіс

Бацькі Вінцэнта былі сялянамі. У 19-гадовым узросьце ён стаў сьвятаром і праз дванаццаць гадоў сьвятарскага служэньня быў прызначаны пробашчам парафіі Клішы ў Парыжы. У 1617 годзе сьвятар прысягнуў да канца свайго жыцьця служыць бедным і ў тым жа годзе арганізаваў Брацтва міласэрнасьці — супольнасьць сьвецкіх сясьцёр. Праз тры гады ён заснаваў мужчынскае таварыства служыцеляў бедных, а ў 1625 годзе — законную супольнасьць Місій, мэтай якой стала падрыхтоўка місій і клопат пра выхаваньне духавенства.

Паколькі сядзіба супольнасьці Місій знаходзілася побач з парыскім касьцёлам сьвятога Лазара, законьнікаў пачалі называць лазарыстамі. У 1633 годзе Вінцэнт дэ Поль разам зь Люізай дэ Марыяк заснаваў законную супольнасьць Дачок міласэрнасьці, вядомых пад назваю шарыткі (ад францускага слова charity — міласэрнасьць). Адданы сьвятар, служыцель бедных, апякун сіротак і хворых арганізоўваў сталоўкі для простага народу, а таксама палявыя шпіталі (лязарэты) падчас крывавых паўстаньняў супраць каралеўскай улады, што адбываліся ў краіне ў сярэдзіне XVII стагодзьдзя.

На момант яго сьмерці ў Францыі існавала ўжо каля 800 місій лязарыстаў, якія пазьней распаўсюдзіліся па ўсім сьвеце^[6].

Сьвяты лічыцца апекуном дабрачынных арганізацыяў, а таксама сіротаў і дзіцячых дамоў.

Праслаўленьне

Папа Бэнэдыкт XIII абвясьціў яго блажэнным 13 жніўня 1729 году, а папа Клімэнт XII кананізаваў 16 чэрвеня 1737 году. Мошчы сьвятога захоўваюцца ў капэле, названай у яго гонар, на вуліцы Сэўр ў Парыжы. Дзень памяці ў каталіцкай царкве — 27 верасьня.