Густаў III

Густаў III (па-швэдзку: Gustav III; 24 студзеня 1746 — 29 сакавіка 1792) — кароль Швэцыі (з 12 лютага 1771 году).

Густаў III швэдз. Gustav III
Кароль швэдзкі
12 лютага 1771 — 29 сакавіка 1792
Каранацыя	29 траўня 1772
Папярэднік	Адольф Фрэдрык
Наступнік	Густаў IV Адольф
Асабістыя зьвесткі
Нарадзіўся	24 студзеня 1746, Стакгольм
Памёр	29 сакавіка 1792 (46 гадоў), Стакгольм
Пахаваны	царква Рыдархольмена[d][1]
Нашчадкі	Густаў IV Адольф[d][2] і Карл Густаў, герцаг Смоландскі[d][3]
Дынастыя	Гальштайн-Готарп
Жонка	Сафія Магдалена Дацкая
Бацька	Адольф Фрэдрык
Маці	Люіза Ўльрыка Пруская
Узнагароды
Подпіс

Жыцьцяпіс

Густаў III нарадзіўся ў сям’і караля Адольфа Фрэдрыка і Люізы Ўльрыкі, народжанай прынцэсы Прускай.

Адукацыяй Густава займаліся лепшыя людзі Швэцыі таго часу. Сярод іх былі два выбітныя палітычныя дзеячы, Карл Густаў Тэсін і Карл Шэфэр, аднак больш за ўсё прынц любіў паэта і гісторыка Ўляфа фон Даліна. Густаў быў надзвычай начытаным і меў талент, які дазволіў пакінуць прыкметны сьлед у швэдзкай літаратуры.

Густаў пачаў удзельнічаць у палітычным жыцьці яшчэ пры валадараньні бацькі. Падчас крызісу 1768 году ён настаяў на скліканьні нечарговай сэсіі парлямэнту, разьлічваючы правесьці канстытуцыйную рэформу, але прадстаўнікі партыі «шапак» адмовіліся выконваць абяцанкі, дадзеныя напярэдадні выбараў.

У лютым — сакавіку 1771 году Густаў наведаў Парыж, дзе зрабіў сапраўдны фурор. Там ён пазнаёміўся з паэтамі і філёзафамі, з многімі зь якіх пасьля працягваў перапісвацца. Аднак яго візыт у сталіцу Францыі насіў ня столькі забаўляльны, колькі дыпляматычны характар. Францыя, стомленая анархіяй у Швэцыі, была зацікаўлена ў арганізацыі манархічнага перавароту, і абяцала Густаву штогадовую субсыдыю ў памеры 1 500 000 ліўраў.

Быў забіты ў сакавіку 1792 году групай дваранаў у часе маскараду ў Стакгольмскай опэры.

У гонар Густава III названы горад Густавія.