Жан Фэра

Жан Фера (па-француску: Jean Ferrat, імя пры нараджэньні: Жан Тэнэнбаўм, 26 сьнежня 1930 — 13 траўня 2010) — францускі кампазытар і паэт-песеньнік.

Жан Фэра
па-француску: Jean Ferrat
Дата нараджэньня	26 сьнежня 1930(1930-12-26)[1][2][3][…]
Месца нараджэньня	Vaucresson[d][1]
Дата сьмерці	13 сакавіка 2010(2010-03-13)[4][1][2][…] (79 гадоў)
Месца сьмерці	Абэна[d][1]
Прычына сьмерці	рак
Месца пахаваньня	Q98747635?
Месца вучобы	Нацыянальная кансэрваторыя мастацтваў і рамёстваў[d]
Занятак	сьпявак, аўтар-выканаўца, паэт, кампазытар, пісьменьнік
Жанры	шансон[d]
Інструмэнты	голас[d]
Лэйблы	Decca Records[d]
Бацька	Mnacha Tenenbaum[d]
Маці	Antoinette Malon[d]
Жан Фэра ў Вікісховішчы

Дыскаграфія

• 1961: Deux enfants au soleil ("Ma Môme", "Federico Garcia Lorca", etc.)
• 1963: Nuit et brouillard ("C'est beau la vie", "Nous dormirons ensemble", etc.)
• 1964: La Montagne ("Que serais-je sans toi", "Hourrah!", Etc.)
• 1965: Potemkine ("C'est toujours la première fois", "On ne voit pas le temps passer", etc.)
• 1966: Maria ("Heureux celui qui meurt d'aimer", "Un enfant quitte Paris", etc.)
• 1967: À Santiago ("Cuba si", "Les Guérilleros", etc.)
• 1969: Ma France ("Au printemps de quoi rêvais-tu?", "L'Idole à papa", etc.)
• 1970: Camarade ("Sacré Félicien", "Les Lilas", etc.)
• 1971: La Commune ("Les touristes partis", "Aimer à perdre la raison", etc.)
• 1971: Ferrat chante Aragon ("Le Malheur d'aimer", "Robert le Diable", etc.) Прададзена больш за 2 000 000 дзід
• 1972: À moi l'Afrique ("Une femme honnête", "Les Saisons", etc.)
• 1975: La femme est l'avenir de l'homme ("Dans le silence de la ville", "Un air de liberté", etc.) Прададзена 500000 копій
• 1979: Les Instants volés ("Le Tiers chant", "Le chef de gare est amoureux", etc.)
• 1980: Ferrat 80 ("Le Bilan", "L'amour est cerise", etc.) Certified platinum record
• 1985: Je ne suis qu'un cri ("La Porte à droite", "Le Chataîgnier", etc.)
• 1991: Dans la jungle ou dans le zoo ("Les Tournesols", "Nul ne guérit de son enfance", etc.)
• 1995: Ferrat chante Aragon Vol. 2 ("Complainte de Pablo Neruda", "Les feux de Paris", "Lorsque s'en vient le soir", etc.)
• 2002: Ferrat en scène