Канстанцін Бацюшкаў

Канстанцін Мікалаевіч Бацюшкаў (18 (29) траўня 1787, Волагда — 7 (19) ліпеня 1855, там жа) — расейскі паэт. Галава анакрэантычнага кірунку ў расейскай лірыцы («Вясёлая гадзіна», «Мае пенаты», «Вакханка»). Пазьней перажыў духоўны крызіс («Надзея», «Да сябра»); у жанры элегіі матывы непадзеленага каханьня («Расстаньне», «Мой геній»), высокі трагізм («Паміраючы Тас», «Выслоўе Мэльхісэдэка»).

Канстанцін Бацюшкаў
Константин Батюшков
Партрэт Канстанціна Бацюшкава, 1815
Асабістыя зьвесткі
Імя пры нараджэньні	Константин Николаевич Батюшков
Псэўданімы	Б-ов
Нарадзіўся	29 траўня 1787 Волагда, Расейская імпэрыя
Памёр	19 ліпеня 1855 Волагда, Расейская імпэрыя
Пахаваны	Спаса-Прылуцкі манастыр[d][1]
Бацькі	Мікалай Бацюшкаў[d][2]
Літаратурная дзейнасьць
Род дзейнасьці	паэт
Гады творчасьці	1810 — 1822
Кірунак	элемэнты клясыцызму і сэнтымэнталізму
Жанр	элегія
Мова	расейская мова[3]
Дэбют	«Опыты в стихах и прозе» (1817)
Подпіс
[[::ru:s:Константин Николаевич Батюшков|Творы]] ў Вікікрыніцах
Канстанцін Бацюшкаў у Вікісховішчы