Лютвард

Лютвард (лац. Liutwardus; ? — 900 або 901) — канцлер франкаў (з 878), біскуп Вэрчэлі (з 880).

Лютвард
лац. Liutwardus
біскуп Вэрчэлі
880 — 900 або 901
Дзейнасьць	сьвятар
Нарадзіўся	IX стагодзьдзе
Памёр	900[1] Верчэлі[d], П’емонт, Італія

Біяграфія

Атрымаў прызначэньне ад імпэратара Карла Тоўстага, які давяраў яму як пасярэдніку з папствам^[2].

У 887 годзе Карл зьвінаваціў Лютгарда ў рамане з імпэратрыцай Рыхардай, і хоць імпэратрыца пасьпяхова перанесла выпрабаваньне агнём, яго выгналі з суду. Людзі Лютварда выкралі дачку Унраха III з кляштару ў Брэшыі і прымусілі яе выйсьці замуж за аднаго зь яго сваякоў. Гэта справакавала варожасьць паміж Лютвардам, галоўным прэлятам Каралінгаў у Лямбардыі, і Бэрэнгарам Фрыульскім, галоўным сьвецкім магнатам.

Славуты паэт таго часу Ноткер з Сэнт-Гала прысьвяціў Лютварду сэрыю вершаў паміж 881 і 887 гадамі.

Глядзіце таксама

• Літавор