Бутаўт

Бутаўт Кейстутавіч, у хрышчэнні Генрых (памёр пасля 1381) — сын Кейстута.

Бутаўт
Нараджэнне	1346 Трокі, Троцкае княства, Вялікае Княства Літоўскае
Смерць	7 мая 1380 Прага, Каралеўства Багемія, Землі багемскай кароны, Свяшчэнная Рымская імперыя
Месца пахавання	St Thomas' Church[d]
Род	Гедзімінавічы
Бацька	Кейстут[1]
Маці	Бірута
Дзеці	Вайдута[d]

Біяграфія

Быў князем драгічынскім. У 1365 годзе перайшоў на бок Тэўтонскага Ордэна, ахрысціўся ў каталіцтва ў Кёнігсбергу, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на Вільню. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да двара імператара і чэшскага караля Карла IV Люксембургскага ў Празе, ад якога атрымаў тытул герцага і зямельныя ўладанні. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца крыніцамі ў 1381 годзе, у паведамленні пра ўцёкі з Літвы яго сына Вайдуты, які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двара чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.

Зноскі

1. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 160.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>

Літаратура

• Rowell S. C. (June 1996). «Unexpected Contacts: Lithuanians at Western Courts, c. 1316-c. 1400». English Historical Review 111 (442): 567—570. ISSN 0013-8266.
• Fijałek J. Wnuk Kiejstuta: Jan książe drohiczinski kustosz i kanonik krakowski, drugi rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego // Kwartalnik Historyczny 1914. — Lwów, 1914. — S. 181—197.