Æ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Æ, æ — літара пашыранай лацінкі; графема, якая складаецца з літар A і E. Пачаткова лігатура, якая пазначае лацінская дыфтонг, пазней стала поўнай літарай алфавіту некаторых моў, такіх як дацкая, фарэрская, нарвежская і ісландская.
Remove ads
Выкарыстанне
Выкарыстоўваецца ва англійскай мове, лацінскай, французскай, ва германскіх мовах; ва асецінскай мове.
Сімвал [æ] выкарыстоўваецца ў МФА для абазначэння ненапружанага неагубленага галоснага пярэдняга шэрагу нізкага ўзвышэння, як у англійскім слове cat (бел.: кот), хутчэй за ўсё, гэты гук у старажытнаанглійскай і пазначаўся адпаведнай літарай[1].
Кадаванне
Варыянты літары
Варыянты літары з рознымі дыякрытычнымі знакамі[заўв 1]:
- Ǣ ǣ
- Ǽ ǽ
- Æ̀ æ̀
- Æ̂ æ̂
- Æ̃ æ̃
Кірыліца
У кірылічным алфавіце ёсць ідэнтычная літара — Ӕ, ӕ.
Гл. таксама
- Ch · ch
- Ł · ł
Заўвагі
- Больш падрабязную інфармацыю можна знайсці ў іх запісах на Вікіслоўніку (
ǣ, ᴂ, etc.), і на старонцы прыкладання: Variations of ae.
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads