Ёханес Сікар

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Сікар.

Ёханес Сікар (эст.: Johannes Sikkar; 15 кастрычніка 1897 — 22 жніўня 1960, Стакгольм, Швецыя) — эстонскі палітычны і дзяржаўны дзеяч, прэм’ер-міністр Эстоніі ў выгнанні (студзень 1953 — студзень 1962), Міністр замежных спраў у выгнанні (1953—1960).

Ёханес Сікар
міністр унутраных спраў Эстоніі[d] 12 студзеня 1953 — 1960
Нараджэнне	15 кастрычніка 1897(1897-10-15) Ліфляндская губерня, Расійская імперыя
Смерць	22 жніўня 1960(1960-08-22) (62 гады)
Партыя	Settlers' Party[d]
Адукацыя	Тартускі ўніверсітэт

Біяграфія

Нарадзіўся ў вёсцы Кыну. Удзельнічаў добраахвотнікам у Вызваленчай вайне Эстоніі 1918—1920 гадах, служыў афіцэрам на бронецягніку.

У 1936 годзе з адзнакай скончыў эканамічны факультэт Тартускага ўніверсітэта. З чэрвеня 1926 па снежань 1937 года абіраўся членам Рыйгікогу. У 1940—1944 гадах удзельнічаў у супраціве савецкай і нямецкай акупацыі. У верасні 1944 года збег у Швецыю.

У красавіку 1952 года быў прызначаны выконваючым абавязкі прэм’ер-міністра ўрада Эстоніі ў выгнанні і міністрам унутраных спраў.

Паколькі палітычная дзейнасць была забаронена для эстонскіх эмігрантаў у Швецыі, члены яго ўрада пераехалі ў Осла (Нарвегія).

Памёр у Стакгольме.