Івянецкі сельсавет

Івяне́цкі сельсавет — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Валожынскага раёна Мінскай вобласці. Цэнтр — гарадскі пасёлак Івянец (не ўваходзіць у склад).

Івянецкі сельсавет
Краіна	Беларусь
Уваходзіць у	Валожынскі раён
Уключае	66 населеных пунктаў
Адміністрацыйны цэнтр	Івянец (не ўваходзіць у склад)
Дата ўтварэння	27 сакавіка 1959
Насельніцтва (2019)	3 040
Часавы пояс	UTC+03:00
Код аўтам. нумароў	5

Утвораны 27 сакавіка 1959 года як Зарачанскі (Зарэчанскі) сельсавет у складзе Івянецкага раёна Маладзечанскай вобласці БССР шляхам аб’яднання скасаваных Каменскага і Старынкаўскага сельсаветаў і часткі скасаванага Станюшкаўскага сельсавета (13 населеных пунктаў: Абрамаўшчына, Бакунова, Гілікі, Казарэзы, Міхалова, Навікоўшчына, Пакуці, Пліскоўшчына, Пятрова, Станюшкі, Ткачы, Хамічы, Янаўшчына)^[1]. Цэнтр — гарадскі пасёлак Івянец. З 20 студзеня 1960 года ў складзе Мінскай вобласці. З 17 красавіка 1962 года ў складзе Валожынскага раёна, з 25 снежня 1962 года ў складзе Стаўбцоўскага раёна, з 6 студзеня 1965 года ў складзе адноўленага Валожынскага раёна. 1 кастрычніка 1973 года сельсавет перайменаваны ў Івянецкі^[2]. У 2002 годзе скасавана вёска Бакунова. 28 мая 2013 года да сельсавета далучана тэрыторыя скасаванага Пральніцкага сельсавета (19 населеных пунктаў: Асінаўка, Баброўнікі, Баравікоўшчына, Баяршчына, Врублёўшчына, Галабурды, Галімцы, Гуды, Курдуны, Макасічы, Мешкуці, Ойцінава, Падневічы, Петрусоўшчына, Пральнікі, Суднікі, Часнакі, Шэлеўшчына, Юзафіна)^[3]. 28 лістапада 2014 года скасаваны вёскі Абрамаўшчына, Войткаўшчына і Мельцінова^[4].

Насельніцтва сельсавета паводле перапісу 2009 года (50 населеных пунктаў, без Івянца) — 2348 чалавек^[5], з іх 49,4 % — палякі, 48,0 % — беларусы, 2,0 % — рускія^[6]; паводле перапісу 2019 года (66 населеных пунктаў) — 3040 чалавек^[7].