Ілья Аляксандравіч Мусін

Ілья Аляксандравіч Мусін (24 снежня 1903 (6 студзеня 1904), Кастрама — 6 чэрвеня 1999(1999-06-06), Санкт-Пецярбург) — савецкі дырыжор, музычны педагог і тэарэтык дырыжыравання. Заслужаны артыст Беларускай ССР (1939). Заслужаны дзеяч мастацтваў УЗССР. Народны артыст РСФСР (1983). Ганаровы член Каралеўскай акадэміі музыкі ў Лондане.

Ілья Аляксандравіч Мусін
Дата нараджэння	24 снежня 1903 (6 студзеня 1904)
Месца нараджэння	Кастрама, Кастрамская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	6 чэрвеня 1999(1999-06-06) (95 гадоў)
Месца смерці	Санкт-Пецярбург, Расія
Месца пахавання	Літаратарскія масткі[d]
Краіна	СССР  Расія
Альма-матар	Санкт-Пецярбургская дзяржаўная кансерваторыя імя М. А. Рымскага-Корсакава
Месца працы	Санкт-Пецярбургская дзяржаўная кансерваторыя імя М. А. Рымскага-Корсакава
Музычная дзейнасць
Педагог	Мікалай Андрэевіч Малько[d] і Аляксандр Васільевіч Гаўк[d]
Прафесіі	дырыжор, музычны педагог, выкладчык універсітэта
Выхаванцы	Sergius Dyachenko[d], Тэадор Курэнтзіс[d], Yakov Kreizberg[d], Semyon Bychkov[d], Q110884677? і Q97274399?
Узнагароды

Мусін пачаў займацца ў Петраградскай кансерваторыі ў 1919 годзе, першапачаткова як піяніст, у класах М. А. Дубасава і С. І. Саўшынскага. Дырыжыраванню ён вучыўся з 1925 года ў М. А. Малько і А. В. Гаўка.

У 1934 годзе Мусін стаў асістэнтам Фрыца Штыдры, працуючы з Ленінградскім філарманічным аркестрам. Паводле распараджэння Савецкага ўрада, ён быў пераведзены ў Мінск кіраваць Дзяржаўным сімфанічным аркестрам БССР. Аднак дырыжорская кар’ера Мусіна складалася не вельмі ўдала. Найбольш прыкметным яе эпізодам стала выкананне Сёмай сімфоніі Дз. Дз. Шастаковіча 22 чэрвеня 1942 года ў Ташкенце, дзе Мусін знаходзіўся ў эвакуацыі; гэта было другое па ліку выкананне сімфоніі пасля прэм’еры ў Куйбышаве пад кіраваннем С. А. Самасуда.