Ілья Рафаілавіч Браўдэ

Ілья Рафаілавіч Браўдэ (31 лістапада [12 снежня] 1890, Аршанскі павет Магілёўскай губерні — 30 красавіка 1958, Харкаў) — савецкі вучоны ў галіне інфекцыйных захворванняў. Доктар медыцынскіх навук (1940), прафесар (1940).

Ілья Рафаілавіч Браўдэ
Дата нараджэння	12 (24) снежня 1890
Месца нараджэння	Аршанскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	30 красавіка 1958(1958-04-30) (67 гадоў)
Месца смерці	Харкаў, Харкаўская вобласць, УССР, СССР
Навуковая ступень	доктар медыцынскіх навук
Альма-матар	медыцынскі факультэт Імператарскага Харкаўскага ўніверсітэта[d]

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Браўдэ.

Біяграфія

У 1911 годзе скончыў фізіка-матэматычны, а ў 1914 — медыцынскі факультэт імператарскага Харкаўскага ўніверсітэта. Падчас Першай сусветнай вайны быў ваенным урачом. У 1918—1920 гадах працаваў урачом у Екацярынаславе, дзе быў таксама вучоным сакратаром камісіі па барацьбе з сыпным тыфам. Да 1922 года-загадчык лабараторыі інфекцыйнай бальніцы Екацярынаслава і адначасова старэйшы асістэнт клінікі інфекцыйных хвароб. Прымаў удзел у арганізацыі Харкаўскага інстытута ўдасканалення ўрачоў, дзе ўзначальваў да 1948 года створаную ім кафедру інфекцыйных хвароб. У 1932—1958 гадах — загадчык кафедры інфекцыйных хвароб Харкаўскага медыцынскага інстытута.

Навуковыя працы

І. Р. Браудэ — аўтар звыш 65 навуковых прац, сярод іх:

• «Черевний тиф. Епідеміологія, патологія, клініка, профілактика». — Киев, 1936;
• «Возвратный тиф». — Киев, 1946;
• «Диагностика и дифференциальная диагностика инфекционных заболеваний». — Киев, 1946;
• «Клиника и диагностика скарлатины». — Киев, 1948;
• «Грипп и борьба с ним». — Киев, 1951.

Зноскі