Іосіф Іванавіч Саладкоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Саладкоў.

Іосіф Іванавіч Саладко́ў^[1] (12 ліпеня 1906, вёска Падбелле, Магілёўскі павет, цяпер Магілёўскі раён — 18 кастрычніка 1996) — беларускі гісторык. Доктар гістарычных навук (1959), прафесар (1962).

Іосіф Іванавіч Саладкоў
Дата нараджэння	12 ліпеня 1906(1906-07-12)
Месца нараджэння	Падбелле, Магілёўскі павет, Магілёўская губерня, Расійская імперыя
Дата смерці	18 кастрычніка 1996(1996-10-18) (90 гадоў)
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	навуковец
Навуковая сфера	гісторык
Месца працы	Беларускі медыцынскі інстытут БДУ Інстытут гісторыі НАНБ БНТУ
Навуковая ступень	доктар гістарычных навук
Навуковае званне	прафесар
Альма-матар	Ленінградскі дзяржаўны інстытут журналістыкі імя В. В. Вароўскага[d] (1933) Акадэмія грамадскіх навук пры ЦК КПСС[d] (1950)
Узнагароды

Біяграфія

У 1933 годзе скончыў Камуністычны інстытут журналістыкі ў Мінску, у 1950 — Акадэмію грамадскіх навук пры ЦК УКП(б). У 1938—1941 гадах — выкладчык Мінскага медыцынскага інстытута. Удзельнік Вялікай Айчыннай вайны. 3 1946 года — рэдактар часопіса «Бальшавік Беларусі». У 1950—1963 гг. працаваў выкладчыкам, загадчыкам кафедры Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, рэдактарам часопіса «Камуніст Беларусі», у Інстытуце гісторыі Акадэміі навук БССР, 3 1964 года — выкладчык Беларускага політэхнічнага інстытута.

Навуковая дзейнасць

Аўтар прац «Сацыльна-эканамічнае становішча Беларусі да Вялікай Кастрычніцкай сацыялістычнай Рэвалюцыі (канец XIX — пачатак XX ст.)», «Бальшавікі Беларусі ў перыяд падрыхтоўкі і правядзення Вялікай Кастрычніцкай Рэвалюцыі (сакавік 1917 — люты 1918)», якія выдадзеныя ў 1957 годзе.

Узнагароды

• Медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941—1945 гг.»

Зноскі

1. БелЭн 2002.