Азатаванне

Азатаванне — тэхналагічны працэс хіміка-тэрмічнай апрацоўкі, пры якой паверхню розных металаў або сплаваў насычаюць азотам ў спецыяльным азатуючым асяроддзі. Павярхоўны пласт вырабу, насычаны азотам, мае ў сваім складзе раствораныя нітрыды і набывае падвышаную каразійную стойкасць і найвысокую мікрацвёрдасць. Па мікрацвёрдасці азатаванне саступае толькі барыраванню, у той жа час пераўзыходзячы цэментацыю і нітрацэментацыю (нязначна).

Металы і сплавы, якія падвяргаюцца азатаванню

• Сталі вугляродзістыя і легаваныя, канструкцыйныя і інструментальныя.
• Высокахромістыя чыгуны, высокахромістыя зносаўстойлівыя сплавы, хром.
• Тытан і тытанавыя сплавы.
• Берылій.
• Вальфрам.
• Ніобіевыя сплавы.
• Парашковыя матэрыялы.

Літаратура

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).