Алесь Траяноўскі

Алесь (Аляксандр Пятровіч) Траяно́ўскі^[2] (22 верасня 1925, х. Уздымач, Слуцкі раён, Мінская вобласць — 18 сакавіка 2005, Мінск, Беларусь) — беларускі пісьменнік, перакладчык, крытык, публіцыст.

Алесь Траяноўскі
Асабістыя звесткі
Псеўданімы	А. Паломскі, Юрка Пасынак, Алесь Пятровіч і А. Пятровіч
Дата нараджэння	22 верасня 1925(1925-09-22)[1]
Месца нараджэння	Уздымач[d], Слуцкі раён, Слуцкая акруга, Беларуская ССР, СССР[1]
Дата смерці	18 сакавіка 2005(2005-03-18) (79 гадоў)
Месца смерці	Мінск, Беларусь
Пахаванне	Кальварыйскія могілкі
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Альма-матар	Маскоўскі гісторыка-архіўны інстытут[d]
Месца працы	Звязда Мастацтва
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	публіцыст, пісьменнік, літаратуразнавец, перакладчык
Мова твораў	беларуская
Грамадская дзейнасць
Член у	Беларуская хрысціянска-дэмакратычная злучнасць Саюз беларускіх пісьменнікаў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Траяноўскі.

Біяграфія

Нарадзіўся ў сям’і лесніка Пятра Іванавіча Траяноўскага. У час Вялікай Айчыннай вайны з верасня 1942 па ліпень 1944 года — партызан брыгады імя Чапаева, з ліпеня 1944 года — на 3-м Беларускім і 3-м Украінскім франтах, быў цяжка паранены. Пасля дэмабілізацыі (1946) працаваў на розных пасадах у Мінску. Скончыў Маскоўскі гісторыка-архіўны інстытут (1959). У 1955—1962 гадах літаратурны супрацоўнік шматтыражнай газеты «Западная трасса» (Беларускае ўпраўленне грамадзянскай авіяцыі). У 1962—1982 гадах — літаратурны супрацоўнік, загадчык аддзела літаратуры і мастацтва газеты «Звязда», у 1983—1986 гадах — намеснік галоўнага рэдактара часопіса «Мастацтва Беларусі». Член СП СССР (з 1990).

Памёр 18 сакавіка 2005 года ў плябані Чырвонага касцёла ў Мінску^[3]. Пахаваны на Кальварыйскіх могілках^[4].

Творчасць

Дэбютаваў артыкуламі на літаратуразнаўчыя тэмы у 1957 годзе ў перыядычным друку. Працаваў у галіне мастацкага перакладу з 1960 года. Перакладаў з верхнялужыцкай, ніжнялужыцкай, кашубскай, польскай і ўкраінскай моў. Адзін з укладальнікаў і перакладчыкаў, аўтар прадмовы і каментарыяў да анталогіі паэзіі лужыцкіх сербаў «Там, дзе Шпрэвя шуміць» (1969). У яго перакладах на беларускую мову выйшлі анталогія кашубскай паэзіі «За даляглядам край Сталемаў» (1980), аповесць Ю. Брэзана «Чорны млын» (1984). Пераклаў шэраг твораў І. Франка, П. Тычыны, Я. Барта-Цішынскага, Ю. Брэзана, К. Лоранца, А. Лаймінг і інш.

Узнагароджаны медалямі.