Алеф

А́леф (іўр.: אלף, сімвал א) — першая літара алфавітаў семіцкіх моў (іўрыта, фінікійскай мовы і інш.). У старажытнаяўрэйскай мове літара алеф абазначала гартанную змычку, а ў сучасным іўрыце звычайна не перадае гука. Назва літары паходзіць ад заходне-семіцкага слова, якое абазначала быка. Абрысы літары паходзяць ад пратасінайскай выявы, заснаванай на іерогліфе, што адлюстроўваў галаву быка.

Яўрэйскі алфавіт чытаецца справа налева
	Алеф א	Бэт ב	Гімэль ג	Далет ד
Хэ ה	Ваў ו	Заін ז	Хэт ח	Тэт ט	Ёд י
Каф כך	Ламэд ל	Мэм מם	Нун נן	Самэх ס	Аін ע
Пэ פף	Цадзі צץ	Куф ק	Рэш ר	Шын ש	Таў ת

א א

Рукапісны варыянт літары Алеф