Альжбета з Вішнявецкіх

Альжбета Барбара Замойская (1701—1770) — шляхцянка з роду Вішнявецкіх, жонка магната Міхала Здзіслава Замойскага  (укр.). Шэраг даследчыкаў называюць яе Кацярынай (Катажынай), блытаючы з маці ці дачкой.

Альжбета з Вішнявецкіх
Нараджэнне	1701[1] Вішнявец, Крамянецкі павет[d], Валынскае ваяводства, Малапольская правінцыя, Карона Каралеўства Польскага, Рэч Паспалітая
Смерць	1770[2][3] ці не пазней за 26 сакавіка 1750
Род	Вішнявецкія
Бацька	Міхал Сервацы Вішнявецкі[4]
Маці	Кацярына з Дольскіх[d][4]
Муж	Міхал Здзіслаў Замойскі[d][5][6]
Дзеці	Кацярына з Замойскіх[d][2]

Біяграфія

Паходзіла з княскага роду Вішнявецкіх. Другая дачка гетмана вялікага літоўскага Міхала Сервацыя Вішнявецкага і Кацярыны Дольскай. Нарадзілася ў 1701 годзе ў Вішняўцы. Яна атрымала класічную, як для арыстакратак таго часу, адукацыю. У 1722 годзе выйшла замуж за вялікага кароннага лоўчага Міхала Замойскага  (укр.). У 1725 годзе яна страціла маці.

У 1732 годзе пасля прызначэння мужа смаленскім ваяводам праводзіла час, падарожнічаючы па Валыні і Вялікаму Княству Літоўскаму, часта жывучы ў Варшаве. У 1733 годзе атрымала ў кіраванне частку Любашоўскіх уладанняў. У 1735 годзе пасля смерці мужа кіравала ўласным пасагам (часткай уладанняў Вішнявецкіх), пераважна жывучы ў Любашове  (укр.) або Вішняўцы.

У 1741 годзе выдала дачку за прадстаўніка магнацкага роду Мнішкаў. У 1744 годзе пасля смерці бацькі стала кіраваць значнымі ўладаннямі Вішнявецкіх, але вымушана была ўступіць у судовыя спрэчкі са сваімі пляменнікамі ў дачыненні да падзелу ўладанняў Вішнявецкіх. У гэтым ёй дапамагаў зяць Ян Караль Мнішак. У 1746 годзе перадала ўсе правы на маёнткі апошняму. Пасля смерці зяця ў 1759 годзе разам з дачкой займалася справамі кіравання Вішнявецкімі ўладаннямі.

Памерла ў 1770 годзе.

Сям’я

Муж — Міхал Здзіслаў Замойскі  (укр.).

Дзеці:

• Кацярына (?—1771), жонка Яна Караля Мнішака, падкаморага вялікага літоўскага.

Зноскі

1. Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 441. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11711731'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379244'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130214150'></a>
2. Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 443. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11711731'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379244'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130214150'></a>
3. Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku / пад рэд. J. Wolff — Warszawa: 1895. — С. 575.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q125352562'></a>
4. Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 436, 438, 441. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11711731'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379244'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130214150'></a>
5. Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego. Spisy, t. IV, Ziemia smolenśka i województwo smolenśkie XIV‒XVIII wiek / пад рэд. А. Рахуба — Warszawa: Wydawnictwo DiG, 2003. — С. 219. — 412 с. — ISBN 83-7181-279-5

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q123694190'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379197'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11686050'></a>
6. Czamańska I. Wiśniowieccy: monografia rodu — Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 2007. — С. 424, 439, 441–443. — 552 с. — ISBN 978-83-7177-229-0

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q11711731'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q9379244'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q130214150'></a>