Валынскае ваяводства (1566—1795)
ваяводства Вялікага Княства Літоўскага і Рэчы Паспалітай From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Валынскае ваяводства[1] — адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў складзе Вялікага Княства Літоўскага (з 1569 года ў складзе Каралеўства Польскага). Сталіца — горад Луцк.
Remove ads
Сімволіка
У ВКЛ ваяводская харугва была карычневага колеру з выявай «Пагоні» ў белым полі (або зямельнага герба — простага белага крыжа на чырвоным фоне)[2].
Гісторыя
Утварылася паводле адміністрацыйна-тэрытарыяльнай рэформы (1565—1566) на аснове Валынскай зямлі[2].
У 1569 годзе, згодна з умовамі Люблінскай уніі, апынулася пад уладай Каралеўства Польскага.
У выніку першага падзелу Рэчы Паспалітай (1772) паўднёва-заходняя частка Крэменецкага павета адыйшла да Аўстрыі. У 1793, па другім падзеле Рэчы Паспалітай, палова ваяводства апынулася пад уладай Расійскай імперыі. У тым жа годзе са складу Валынскага вылучылі Уладзімірскае ваяводства.
У выніку трэцяга падзелу Рэчы Паспалітай (1795) спыніла сваё існаванне.
Remove ads
Адміністрацыйны падзел
Падзялялася на тры паветы: Луцкі, Уладзімірскі і Крэменецкі.
Ваяводскі соймік праводзіўся ў Луцку, там жа склікалася паспалітае рушэнне. Павятовыя соймікі праходзілі ў Луцку, Уладзіміры і Крэменцы.
Мясцовая шляхта абірала шэсць паслоў на Сойм Рэчы Паспалітай.
Ураднікі
У Сенаце Рэчы Паспалітай Валынскае ваяводства мела двух свецкіх прадстаўнікоў — ваяводу і кашталяна, а таксама духоўнага — біскупа.
Зноскі
- па-агульнаўсходнеславянску: Воеводство Волынское; па-лацінску: Palatinatus Volhynensis, па-польску: Województwo wołyńskie
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads