Альчыдэ дэ Гасперы

Альчыдэ дэ Гасперы (італ.: Alcide De Gasperi; 3 красавіка 1881, Трэнта — 19 жніўня 1954) — італьянскі палітычны і дзяржаўны дзеяч. Скончыў Венскі ўніверсітэт. У 1919-26 член Нацыянальнага савета каталіцкай італьянскай Народнай партыі, у 1923-26 яе сакратар. У 1921 абраны дэпутатам у парламент, у 1926 пазбаўлены фашыстамі дэпутацкага мандата за ўдзел у Авенціскім блоку. У 1930-44 быў сакратаром Ватыканскай бібліятэкі. У 1944-46 палітычны сакратар Хрысціянска-дэмакратычнай партыі (створанай ў 1943 на базе былой Народнай партыі), у 1946-53 старшыня Нацыянальнага савета гэтай партыі. З снежня 1945 года па ліпень 1953 старшыня Савета міністраў Італіі.

Альчыдэ дэ Гасперы
Alcide De Gasperi
44-ы прэм'ер-міністр Італіі[1] з 10 снежня 1945 года
Папярэднік	Феруча Пары
Пераемнік	Джузэпэ Пела
2-і рэгент каралеўства Італія 12 чэрвеня — 1 ліпеня 1946 года (пад імем Альчыдэ дэ Гасперы)
Папярэднік	Умберта II
Пераемнік	тытул скасаваны
Міністр замежных спраў Італіі 26 ліпеня 1951 года — 17 жніўня 1953 года
Папярэднік	Карла Сфорца
Пераемнік	Джузэпэ Пела
Міністр унутраных спраў Італіі 13 ліпеня 1946 года — 28 студзеня 1947 года
Папярэднік	Джузэпэ Раміта
Пераемнік	Марыа Шэльба
Міністр замежных спраў Італіі 12 снежня 1944 года — 10 кастрычніка 1946 года
Папярэднік	Іванаэ Баномі
Пераемнік	П'етра Нені
Нараджэнне	3 красавіка 1881(1881-04-03) П'евэ Тэсіна, правінцыя Трэнта, Аўстра-Венгрыя
Смерць	19 жніўня 1954(1954-08-19) (73 гады) Паса Села, Борга-Вальсугана, правінцыя Трэнта, Італія
Месца пахавання	Сан-Ларэнца-фуоры-ле-Мура[2]
Імя пры нараджэнні	італ.: Alcide Amedeo Francesco Degasperi
Жонка	Francesca Romani[d]
Дзеці	Paola De Gasperi[d] і Maria Romana Catti de Gasperi[d]
Веравызнанне	Каталіцкая Царква
Партыя	Хрысціянска-дэмакратычная партыя
Адукацыя	Класічны ліцэй імя Джавані Праці[d] Венскі ўніверсітэт
Навуковая ступень	laurea[d][3]
Аўтограф
Узнагароды	ганаровы доктар Атаўскага ўніверсітэта[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Зноскі

1. Alcide De Gasperi and his age (англ.). Materials. Alcide De Gasperi Foundation (5 ліпеня 2007). Архівавана з першакрыніцы 4 лютага 2012. Праверана 13 верасня 2011.
2. Da Berlinguer ad Almirante fino a Pannella:quei funerali capaci di riempire le piazze // Corriere della Sera — Milano: RCS MediaGroup, 2016. — ISSN 1120-4982; 1128-2568; 2499-2542

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q1327389'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q490'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q309135'></a>
3. storia.camera.it Праверана 29 красавіка 2019.

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q28025846'></a>