Аляксандр Адамавіч Федарцоў

Аляксандр Адамавіч Федарцоў (нар. 24 верасня 1955(1955-09-24), Валькі, Віцебская вобласць) — беларускі дзяржаўны дзеяч, юрыст. Першы намеснік Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь (2005—2014).

Аляксандр Адамавіч Федарцоў
Нараджэнне	24 верасня 1955(1955-09-24) (70 гадоў) Валькі, Талачынскі сельсавет, Талачынскі раён, Віцебская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Партыя	КПСС (1976—1991)
Адукацыя	юрыдычны факультэт БДУ
Узнагароды

Біяграфія

Нарадзіўся 24 верасня 1955 года ў в. Валькі Талачынскага раёна Віцебскай вобласці ў сялянскай сям’і. Бацька — трактарыст, маці — палявая рабочая ў калгасе^[1].

У дзяцінстве марыў стаць лётчыкам^[1]. Са жніўня 1972 года па ліпень 1975 года з’яўляўся курсантам Харкаўскага вышэйшага ваеннага авіяцыйнага вучылішча лётчыкаў ВПС. Два гады лятаў, камісаваны па стане здароўя^[1].

У 1975 годзе выпадкова паступіў на юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта: сябар пераканаў, што прафесія цікавая, таму вырашыў паспрабаваць^[1]. Паколькі скончыў ваеннае вучылішча, то мог паступаць у любую ВНУ СССР без экзаменаў. На трэцім курсе пайшоў вывучаць следча-судова-пракурорскую спецыялізацыю і вырашыў стаць суддзёй^[1].

З кастрычніка 1976 года — член КПСС^[2].

У 1980 годзе скончыў юрыдычны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта.

З 1980 года — стажор народнага суддзі суда Савецкага раёна г. Гомеля^[2]. З 25 кастрычніка 1981 года — народны суддзя Цэнтральнага раёна г. Гомеля^[2], з 1987 года — старшыня суда Савецкага раёна г. Гомеля.

Прымаў удзел у судзебным працэсе па справе аб гібелі ў сакавіку 1986 года ў Гомельскім цырку артысткі Ірыны Асмус^[1].

З 1991 года — суддзя Гомельскага абласнога суда. З 1997 года — начальнік упраўлення юстыцыі Гомельскага аблвыканкама. З 1998 года — старшыня Гомельскага абласнога суда.

З 2003 года — намеснік Старшыні, старшыня судовай калегіі па крымінальных справах Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь. З 2005 года па 30 снежня 2014 года^[3] — першы намеснік Старшыні Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь.

У 2011 годзе вёў працэс^[4] і вынес смяротны прысуд^[5] у дачыненні да Дзмітрыя Канавалава і Уладзіслава Кавалёва пасля тэракту на станцыі метро «Кастрычніцкая» у Мінску.

У 2012 годзе абраны намеснікам старшыні Беларускага рэспубліканскага саюза юрыстаў^[6].

З 1 студзеня 2015 года па 2023 год — суддзя Суда Еўразійскага эканамічнага саюза, у тым ліку з 1 студзеня 2015 года^[7] па снежань 2017 года^[8] — старшыня Суда Еўразійскага эканамічнага саюза^[9].

Дэлегат Усебеларускага народнага сходу 7-га склікання ад Беларускага грамадскага аб’яднання ветэранаў^[10].

Сям’я

• Сын — Дзмітрый Аляксандравіч Федарцоў (нар. 1979) — беларускі юрыст, старшыня эканамічнага суда Магілёўскай вобласці (з 2024).

Узнагароды

• Ордэн Францыска Скарыны (2002)^[11],
• Заслужаны юрыст Рэспублікі Беларусь (2012)^[12],
• медаль «За ўклад у стварэнне Еўразійскага эканамічнага саюза» (2019)^[13].