Аляксандр Рыгоравіч Булыгін

Аляксандр Рыгоравіч Булыгін (руск.: Алекса́ндр Григо́рьевич Булы́гин; 1851 — 5 верасня 1919) — дзяржаўны дзеяч Расійскай імперыі, міністр унутраных спраў (20 студзеня-17 кастрычніка 1905).

Аляксандр Рыгоравіч Булыгін
міністр унутраных спраў Расіі[d] 20 лютага 1905 — 20 кастрычніка 1905
Папярэднік	Пётр Дзмітрыевіч Святаполк-Мірскі
Пераемнік	Пётр Мікалаевіч Дурнаво
Нараджэнне	18 жніўня 1851(1851-08-18) Разанская губерня, Расійская імперыя
Смерць	5 верасня 1919(1919-09-05) (68 гадоў) Разань, Разанская губерня, РСФСР[d]
Бацька	Q135403736?
Маці	Q135403822?
Жонка	Olga Nikolaevna Delyanova[d]
Адукацыя	Імператарскае вучылішча правазнаўства[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Булыгін.

На пасту міністра ўнутраных спраў быў пераемнікам Пятра Дзмітрыевіча Святаполк-Мірскага.

Біяграфія

З дваран, праваслаўны. Меў 3340 дзесяцін зямлі ў Разанскай і Саратаўскай губернях, дом у Маскве. У 1871 годзе скончыў Імператарскае вучылішча правазнаўства і служыў спачатку па ведамстве міністэрства юстыцыі, следчым у Кіеўскай губерні. У 1873 годзе прызначаны чыноўнікам асаблівых даручэнняў пры Саратаўскім губернатары. У 1879 годзе прызначаны інспектарам Галоўнага турэмнага ўпраўлення. У 1881 годзе абраны зарайскім павятовым правадыром дваранства ў Разанскай губерні. 1888 па 1889 год быў Тамбоўскім віцэ-губернатарам. У 1889 годзе — калужскі губернатар. У 1893 годзе — маскоўскі губернатар. У 1896 годзе — гофмайстар.

Сапраўдны стацкі саветнік, адзін з старшын Пецярбургскага англійскага клуба. Неўзабаве пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 г., 13 сакавіка таго ж года, перанёс апаплексічны ўдар і адышоў ад палітычнай дзейнасці, з'ехаў у свой маёнтак у Разанскай губерні.

У 1919 годзе быў арыштаваны ГубЧК і расстраляны па яе прысуду «за рэакцыйную палітыку ў 1905».