Аляксандр Сяргеевіч Катляроў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Катляроў.

Аляксандр Катляроў (нар. 30 студзеня 1993, Мазыр) — беларускі футбаліст, паўабаронца.

Аляксандр Катляроў
Поўнае імя	Аляксандр Сяргеевіч Катляроў
Нарадзіўся	30 студзеня 1993(1993-01-30)[1] (32 гады) Мазыр, Гомельская вобласць, Беларусь
Грамадзянства	Беларусь
Рост	176 см
Вага	70 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Маладзёжныя клубы
Славія (Мазыр) Гомель
Клубная кар’ера[* 1]
2010—2013 Гомель 0 (0) 2010 →  Гомель-2 26 (0) 2013 →  Ведрыч-97 (Рэчыца) 27 (5) 2014—2017 Славія (Мазыр) 99 (14) 2018—2019 Тарпеда-БелАЗ (Жодзіна) 31 (3) 2019 Елгава 4 (0) 2020 Славія (Мазыр) 19 (1) 2021 Крумкачы (Мінск) 16 (4)
Нацыянальная зборная[* 2]
2017 Беларусь B 1 (0)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў, адкарэктавана станам на 20 красавіка 2022. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах, адкарэктавана станам на 10 снежня 2017

Клубная кар’ера

Пачаў займацца футболам у Мазыры, аднак ва ўзросце 15 гадоў быў запрошаны ў «Гомель»^[2]. У сезоне 2010 выступаў за фарм-клуб «Гомель-2», пазней стаў гуляць за дубль. У сезоне 2012 разам з гомельскай камандай стаў пераможцам чэмпіянату дублёраў.

У сакавіку 2013 года быў аддадзены ў арэнду рэчыцкаму «Ведрычу-97»^[3]. У першай палове сезона з’яўляўся ў стартавым складзе, але пасля таго, як улетку пасаду галоўнага трэнера заняў Аляксандр Бразевіч, стаў пераважна выхадзіць на замену.

Па заканчэнні сезона 2013 пакінуў «Гомель»^[4]. З лютага 2014 года стаў трэніравацца ў складзе мазырскай «Славіі»^[5], і ў выніку пачаў у складзе гэтага клуба сезон 2014. Здолеў замацавацца ў аснове мазыран і дапамог клубу вярнуцца ў Вышэйшую лігу. У сезоне 2015 працягваў быць іграком асновы «Славіі», выступаў на пазіцыі правага паўабаронцы. У маі—жніўні 2016 года адсутнічаў з-за траўмы, пасля вярнуўся ў асноўны склад. У сезоне 2017 быў трывалым іграком асновы, з 4 галамі стаў найлепшым бамбардзірам каманды, але не здолеў выратаваць яе ад вылету ў Першую лігу.

У студзені 2018 года стала вядома аб зыходзе Катлярова са «Славіі»^[6], і неўзабаве паўабаронца падпісаў двухгадовы кантракт з жодзінскім «Тарпеда-БелАЗ»^[7]. Замацаваўся ў стартавым складзе жодзінскага клуба, у лістападзе 2018 года адсутнічаў з-за траўмы.

У сезоне 2019 стаў радзей з’яўляцца на полі. У ліпені 2019 года разарваў кантракт з «Тарпеда-БелАЗ»^[8] і стаў іграком латвійскага клуба «Елгава», які незадоўга да таго ўзначаліў былы трэнер жодзінцаў Алег Кубараў^[9]. Аднак, у складзе латвійскай каманды не здолеў замацавацца, да канца сезона згуляў у чатырох матчах. У студзені 2020 года стала вядома, што беларускі паўабаронца пакінае «Елгаву»^[10].

У студзені 2020 года пачаў трэніравацца з мазырскай «Славіяй» і ў лютым падпісаў кантракт^[11]. У кастрычніку 2020 года атрымаў траўму і да канца года не з’яўляўся на полі, таксама з-за траўмы прапусціў пачатак 2021 года і не быў заяўлены за «Славію» на сезон 2021.

У ліпені 2021 года стаў іграком «Крумкачоў»^[12], дзе замацаваўся ў стартавым складзе. Пакінуў клуб па заканчэнні сезона 2021.

Міжнародная кар’ера

У ліпені 2017 года выступаў за другую зборную Беларусі на Кубку Караля ў Тайландзе.

Статыстыка выступленняў

Сезон	Дывізіён	Клуб	Краіна	Матчы	Галы
2010	Д3	Гомель-2		26	0
2011	дубль	Гомель		29	2
2012	дубль	Гомель		27	4
2013	Д2	Ведрыч-97		27	5
2014	Д2	Славія		29	5
2015	Д1	Славія		25	3
2016	Д1	Славія		16	2
2017	Д1	Славія		29	4
2018	Д1	Тарпеда-БелАЗ		25	3
2019 (1)	Д1	Тарпеда-БелАЗ		6	0
2019 (2)	Д1	Елгава		4	0
2020	Д1	Славія		19	1
2021 (2)	Д2	Крумкачы		16	4

Грамадзянская пазіцыя

Пасля жорсткага разгону акцый пратэстаў, выкліканых масавымі фальсіфікацыямі на прэзідэнцкіх выбарах 2020 года, збіцця і катаванняў затрыманых пратэстоўцаў, разам з 92 іншымі беларускімі футбалістамі выступіў з асуджэннем гвалту ў Беларусі^[13].