Аляксандр Уладзіміравіч Прохараў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Прохараў.

Аляксандр Уладзіміравіч Прохараў (18 чэрвеня 1946, Брэст, Беларуская ССР — 7 студзеня 2005, Масква, Расія) — беларускі і савецкі футбаліст (брамнік) і трэнер. Майстар спорту. За зборную СССР згуляў 3 матчы. За алімпійскую зборную СССР — 6 матчаў.

Аляксандр Прохараў
Поўнае імя	Аляксандр Уладзіміравіч Прохараў
Нарадзіўся	18 чэрвеня 1946(1946-06-18) Брэст, Беларуская ССР, СССР
Памёр	7 студзеня 2005(2005-01-07) (58 гадоў) Масква, Расія
Пахаванне	Вастракоўскія могілкі[d]
Грамадзянства	СССР Расія
Рост	176 см
Вага	76 кг
Пазіцыя	брамнік
Клубная кар’ера[* 1]
1965 Нёман (Гродна) 29 (-?) 1966—1967 Дынама (Мінск) 11 (-10) 1970 Металург (Запарожжа) ? (-?) 1970—1971 Дынама (Кіеў) 18 (-18) 1972—1975 Спартак (Масква) 91 (-87) 1976 Дынама (Кіеў) 0 (-0) 1976—1978 Спартак (Масква) 51 (-58) 1978 Чырвоная Прэсня ? (-?)
Нацыянальная зборная[* 2]
1971—1975 СССР (алімпійская) 6 (-3) 1976 СССР 3 (-3)
Трэнерская кар’ера
1979—1980 Авангард (Петрапаўлаўск) 1981 Меліяратар (Кзыл-Арда) 1981 Шахцёр (Караганда) трэнер 1982 Меліяратар (Кзыл-Арда) 1983—1984 Шахцёр (Караганда) трэнер 1985 Цаліннік (Цэлінаград) 1988—1989 Футбольная школа Алімпіец 1990—1991 Зборная ветэранаў СССР 1992—1995 МФК Наварусь (Масква) 1996—2005 Зборная ветэранаў Расіі
Узнагароды і медалі
Алімпійскія гульні Бронза Манрэаль 1976 футбол
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

Біяграфія

Аляксандр Прохараў у 1965 пачаў гуляць у гродзенскім «Нёмане», аднак праз год перайшоў у мінскае «Дынама».

Потым абараняў колеры запарожскага «Металурга», кіеўскага «Дынама», а ў 1972 годзе перайшоў у маскоўскі «Спартак». Гэтаму клубу брамнік, які двойчы (у 1974 і 1975 гадах) удастойваўся прыза часопіса «Огонек» як лепшы брамнік СССР, аддаў амаль шэсць гадоў свайго жыцця.

У чэмпіянатах СССР згуляў 130 матчаў.

Выклікаўся ў зборную СССР, за якую правёў тры матчы.

Прохарава як брамніка адрознівалі ўмелыя дзеянні на лініі варот, у адзінаборствах з форвардамі. Яго называлі адным з лепшых брамнікаў СССР сярэдзіны 70-х.

З 1979 года Аляксандр Прохараў перайшоў на трэнерскую працу. Спачатку сезон узначальваў «Авангард» з Петрапаўлаўска. Затым трэніраваў «Меліяратар» (Кзыл-Арда), Карагандзінскі «Шахцёр», «Цаліннік» (Цалінаград) (1985), «Алімпіец» (Масква).

У пачатку 90-х гадоў перайшоў на адміністрацыйную працу. З 1996 года выконваў функцыі начальніка зборнай ветэранаў Расіі пры фондзе імя Льва Яшына.

Дасягненні

• Чэмпіён СССР, 1971
• Бронзавы прызёр Алімпійскіх Гульняў 1976
• Лепшы брамнік СССР, 1974 (прыз часопіса «Аганёк»)
• Лепшы брамнік СССР, 1975 (прыз часопіса «Аганёк»)