Аляксандр Цімафеевіч Пракапенка

Аляксандр Цімафеевіч Пракапенка (16 лістапада 1953, Бабруйск — 29 сакавіка 1989, Мінск) — беларускі савецкі футбаліст, выступаў на пазіцыі паўабаронцы.

Аляксандр Пракапенка
Поўнае імя	Аляксандр Цімафеевіч Пракапенка
Нарадзіўся	16 лістапада 1953(1953-11-16) Бабруйск, Бабруйская вобласць, Беларуская ССР, СССР
Памёр	29 сакавіка 1989(1989-03-29) (35 гадоў) Мінск, Беларуская ССР, СССР
Пахаванне	Такары
Грамадзянства	СССР
Рост	173 см
Вага	65 кг
Пазіцыя	паўабаронца
Клубная кар’ера[* 1]
1971—1972 Будаўнік (Бабруйск) 1973—1983 Дынама (Мінск) 309 (97) 1986 Дняпро (Магілёў) 15 (2) 1987 Нефтчы (Баку) 5 (1)
Нацыянальная зборная[* 2]
1980 СССР 1 (0) 1980 СССР (алімпійская) 2 (0)
Колькасць гульняў і галоў за прафесійны клуб лічыцца толькі для розных ліг нацыянальных чэмпіянатаў. Колькасць гульняў і галоў за нацыянальную зборную ў афіцыйных матчах

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Пракапенка.

Біяграфія

Скончыў сярэднюю школу № 18 горада горада Бабруйска. У пачатку 1960-х гадоў зборная па футболе гэтай школы пяць гадоў запар выйгравала Кубак дружбы для зборных школ Беларусі і Прыбалтыкі. Пачаў гуляць у 1962 у Бабруйску ў дзіцячай камандзе, затым у клубнай камандзе «Будаўнік» (Бабруйск) — 1971/72 (па чэрвень).

Скончыў Беларускі інстытут фізічнай культуры.

Лепшыя гады футбольнай кар’еры прайшлі ў складзе «Дынама» (Мінск) (1972 (з ліпеня) — 1983). У яе складзе стаў чэмпіёнам СССР (1982). У 1983-м адлічаны з каманды за сістэматычнае парушэнне рэжыму. У канцы 1984 года Аляксандра з яго згоды змесцяць у Мазырскі ЛПП, дзе ён правёў год.

Спрабаваў вярнуцца ў «вялікі футбол». Гуляў за «Дняпро» (Магілёў) (1986, па чэрвень), «Нефтчы» (Баку) — 1987 (па красавік).

Дасягненні

• Правёў адну гульню ў складзе нацыянальнай зборнай СССР (1980).
• Бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў (1980) (у складзе алімпійскай зборнай СССР правёў 2 гульні)
• Чэмпіён СССР (1982)
• Майстар спорту міжнароднага класа (1982)
• У чэмпіянатах СССР (вышэйшая ліга) — 168 матчаў, 52 гола («Дынама» (Мінск) — 163 матча, 51 гол).

Жыццё пасля футбола

У студзені 1989 года зноў адпраўлены ў Мазырскі Лячэбна-працоўны прафілакторый, дзе правёў 2 месяцы. Увечары 29 сакавіка 1989 года калі прыйшоў паесці ў рэстаран гасцініцы «Мінск», адчуў сябе дрэнна і раптоўна памёр.

Пахаваны на могілках у вёсцы Такары, Бабруйскі раён.