Анатоль Веніямінавіч Калінін

Анатоль Веніямінавіч Калінін (1916—2008) — рускі савецкі пісьменнік, паэт і драматург, публіцыст.

Анатоль Веніямінавіч Калінін
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	9 (22) жніўня 1916 ці 22 жніўня 1916(1916-08-22)[1]
Месца нараджэння	Каменская, Данецкая акруга[d], Вобласць Войска Данскога, Расійская імперыя
Дата смерці	12 чэрвеня 2008(2008-06-12) (91 год)
Месца смерці	Пухлякоўскі[d], Пухлякоўскае сельскае паселішча[d], Усць-Данецкі раён[d], Растоўская вобласць, Расія
Пахаванне	Усць-Данецкі раён[d]
Грамадзянства	СССР  Расія
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік, паэт
Жанр	раман
Мова твораў	руская
Грамадская дзейнасць
Партыя	Камуністычная партыя Расійскай Федэрацыі КПСС
Член у	Саюз пісьменнікаў СССР
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы
Цытаты ў Вікіцытатніку

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Калінін.

Біяграфія

Нарадзіўся 9 жніўня (22 жніўня) 1916 года ў станіцы Каменскай (цяпер горад Каменск-Шахцінскі Растоўскай вобласці) у сям’і настаўніка, які паходзіў з данскіх казакоў.

Пасля школы вучыўся ў тэхнікуме, з 1932 года працаваў журналістам. Першы раман «Курганы» (1941) напісаў пад уплывам «Паднятай цаліны» М. А. Шолахава. Франтавы карэспандэнт «Камсамольскай праўды» (1941—1945), член СП СССР (1945), маёр (1942). Член УКП(б)/КПСС з 1946 года.

Анатоль Калінін падтрымваў маладых данскіх паэтаў — Барыса Прымерава, Барыса Кулікова^[2] і іншых, некаторым з іх ён, можна сказаць, даў «пуцёўку ў жыццё». Адным з першых ён адгукнуўся на публікацыю вершаў І. Я. Кавалеўскага, складзеных ім у фашысцкім палоне. Таксама яму належаць артыкулы пра творчасць данскіх пісьменнікаў А. А. Бахарава, М. А. Нікуліна і іншых.

Дэпутат ВС РСФСР. Пасля распаду СССР уступіў у КПРФ і заставаўся ў яе шэрагах да канца жыцця.

А. В. Калінін памёр 12 чэрвеня 2008 года на хутары Пухлякоўскім Растоўскай вобласці. Пахаваны тамсама, у двары сваёй уласнай хаты.

100-годдзе з дня нараджэння пісьменніка шырока адзначалася на Доне^[3][4].

Узнагароды

• ордэн Леніна
• ордэн Кастрычніцкай рэвалюцыі
• ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга
• ордэн Айчыннай вайны I ступені (29.01.1945^[5])
• ордэн Айчыннай вайны II ступені (06.04.1985^[6])
• ордэн Чырвонай Зоркі (29.04.1943^[7])
• ордэн Дружбы народаў
• медаль «За абарону Каўказа»
• медаль «За перамогу над Германіяй у Вялікай Айчыннай вайне 1941-1945 гг.»
• Дзяржаўная прэмія РСФСР імя М. Горкага (1973) — за аповесці «Рэха вайны» (1963) і «Звароту няма» (1971)

Зноскі

1. КАЛИНИН Анатолий Вениаминович // Русская литература XX века. Прозаики, поэты, драматурги / под ред. Н. Н. Скатов — 2005. — С. 139–141. — ISBN 5-94848-262-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124467367'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q124518167'></a><a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q4421639'></a>
2. Бирюков Ю. Е.. Ах, какие это были люди… : Памятная встреча (нявызн.). Русское Воскресение (14 января 2010). Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2012.
3. 100-летие Анатолия Калинина не ограничится гуляниями на четыре дня
4. В хуторе Пухляковском начались мероприятия, посвященные 100-летию со дня рождения писателя Анатолия Калинина (нявызн.)(недаступная спасылка). Архівавана з першакрыніцы 24 жніўня 2016. Праверана 9 верасня 2019.
5. Представление к награждению орденом Отечественной войны I степени (нявызн.). ОБД «Подвиг Народа». — С. 2, отметка о награждении. Архівавана з першакрыніцы 8 лютага 2012. Праверана 4 студзеня 2012.
6. Запись о награждении (нявызн.). ОБД «Подвиг Народа». Архівавана з першакрыніцы 19 кастрычніка 2012. Праверана 14 кастрычніка 2012.
7. Приказ войскам Южного фронта № 94/н от 29 апреля 1943 г. (нявызн.). ОБД «Подвиг Народа». Архівавана з першакрыніцы 14 сакавіка 2012. Праверана 20 снежня 2011.