Ангеліна Пятроўна Бельцюкова

Ангеліна Пятроўна Бельцюкова (нар. 10 снежня 1924, г. Кіраў, РСФСР) — беларускі мастак дэкаратыўна-прыкладнога мастацтва.

Ангеліна Пятроўна Бельцюкова
Дата нараджэння	10 снежня 1924(1924-12-10)
Месца нараджэння	Вятка, Вяцкі павет[d], Вяцкая губерня, РСФСР, СССР
Дата смерці	8 студзеня 2011(2011-01-08)[1] (86 гадоў)
Грамадзянства	СССР  Беларусь
Род дзейнасці	мастак-дэкаратар
Месца працы	Львоўская нацыянальная акадэмія мастацтваў Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут
Жанр	дэкаратыўна-прыкладное мастацтва і габелен
Вучоба	Маскоўскі тэкстыльны інстытут[d] (1949)
Член у	Беларускі саюз мастакоў

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Бельцюкова.

Біяграфія

Нарадзілася ў 10 снежня 1924 года ў г. Кіраве (Расія). Скончыла ў 1949 годзе Маскоўскі тэкстыльны інстытут. Удзельніца мастацкіх выставак з 1957 года.

Выкладала ў Львоўскім інстытуце прыкладнога і дэкаратыўнага мастацтва, у 1964—1979 гадах у Беларускім тэатральна-мастацкім інстытуце. Жыве ў Мінску^[2].

Член Беларускага саюза мастакоў з 1972 года^[2].

Творчасць

Працуе ў галіне мастацкага афармлення тканін, распрацоўвае эскізы дэкаратыўных і манументальных габеленаў. Сярод работ: ворсавы дыван «Скалярыі» (1967), габелены «Спадчына» (1979) і «Айчына», габелен-заслона для тэатра музычнай камедыі Беларусі (абодва 1980, усе з А. М. Кішчанкам); «Ружы» (1987), «Світанне» (1988), «Летні дзень» (1989), трыпціх «Абпаленая Белая Русь» (1993) і інш^[2].

Творы мастачкі знаходзяцца ў Нацыянальным мастацкім музеі Беларусі, фондах Беларускага саюза мастакоў, Міністэрства культуры Расіі^[2].