Андрэй Станіслаў Сапега

Андрэй Станіслаў Сапега (1592 — 25 сакавіка 1646) — прадстаўнік роду Сапегаў, сын Яна Пятра Сапегі. Староста ўсвяцкі ў 1612—1623 і ваўкавыскі з 1645, кашталян троцкі ў 1641—1644 і віленскі з 1644. Пасол на соймы, дэпутат Трыбунала ВКЛ. Удзельнічаў у войнах з туркамі (1621), шведамі (1622—1628).

Андрэй Станіслаў Сапега
польск.: Andrzej Stanisław Sapieha
Андрэй Станіслаў Сапега. Партрэт з Коданскай галерэі, 1709
Герб «Ліс»
кашталян троцкі 30 студзеня 1641 — 1644
Папярэднік	Мікалай Станіслававіч Кішка
Пераемнік	Ян Анзельм Вільчак
28-ы кашталян віленскі 1644 — 25 сакавіка 1646
Папярэднік	Мікалай Сапега
Пераемнік	Ян Казімір Хадкевіч
маршалак Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага з 1644
староста чарненскі[d] 1627 — 1646
войт гарадзенскі[d] 1620 — 1630
Папярэднік	Януш Тышкевіч
Пераемнік	Аляксандр Трызна[d]
Нараджэнне	1592[1][2]
Смерць	25 сакавіка 1646(1646-03-25)[1][2]
Месца пахавання	Касцёл Адшукання Святога Крыжа і кляштар бернардзінцаў
Род	Сапегі
Бацька	Ян Пётр Сапега[2]
Маці	Соф’я з Вейгераў[d][2]
Жонка	Ганна Гайдэнштайн[d][2]
Дзеці	Лявон Казімір Сапега[d][3] і Ізабела Кацярына з Сапегаў[d][3]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

З чарэйска-ружанскай лініі магнацкага роду Сапегаў гербу «Ліс», сын Яна Пятра і Соф’і Вейгэр. Меў братоў Яна Юзафа і Паўла Яна.

Браў удзел у Хоцінскай бітве, (1621). Цягам 1622—1628 удзельнічаў у ваенных дзеяннях са Швецыяй. У 1633 далучыўся да караля і вялікага князя Уладзіслава Вазы ў яго выправе на дапамогу Смаленску, які трымаў аблогу Маскоўскай дзяржавы.

Праз канфлікт з уласнай радзінай даволі запознена атрымаў дзяржаўныя пасады, абіраўся паслом на соймы, а таксама дэпутатам Галоўнага Трыбунала^[4].

Пабраўся шлюбам з Ганнай Гайдэнштайн (у 1622), з якой меў сына Лявона Казіміра і дачку Ізабелу Кацярыну. Пахавалі А. С. Сапегу ў касцёле бернардзінцаў у Гродна^[5].

Зноскі

1. Andrzej Stanisław Sapieha // Internetowy Polski Słownik Biograficzny

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q96022943'></a>
2. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 59. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
3. Гісторыя Сапегаў : жыццяпісы, маёнткі, фундацыі — Мн.: Віктар Хурсік, 2017. — С. 63. — 586 с. — ISBN 978-985-7025-75-6

   <a href='https://wikidata.org/wiki/Track:Q122382124'></a>
4. ЭнцВКЛ 2005.
5. Sapieha E., Saeed-Kałamajska M. Dom Sapieżyński. cz. 2. — Warszawa: Wydawn. Nauk. PWN, 2008. S. 55.